بررسي اعتبار و پايايي مقياس بزهكاري آينده‌نگر

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اعتبار و روايي مقياس بزهكاري آينده‌نگر در ميان دانش‌آموزان است. بزهكاري آينده‌نگر، در مقابل بزهكاري گذشته‌‌نگر و به معناي سنجش بزهكاري براساس احتمال انجام رفتارهاي بزهكارانه در موقعيتي فرضي است. پژوهشگران، سنجه‌‌هاي آينده‌‌نگر را طراحي كرده‌‌‌‌اند تا به‌وسيله آنها، پاسخگويان درباره احتمال ارتكاب برخي از جرائم آينده‌نگري كنند. در پژوهش‌هاي‌ داخلي مقياس بزهكاري آينده‌نگر، تاكنون به كار نرفته است؛ بنابراين، پژوهش حاضر تلاش مي‌‌كند ضمن معرفي مقياس اين بزهكاري فايده و سودمندي آن را به‌صورت عملي و مبتني بر داده‌‌ها و شواهد تجربي نشان دهد. اين پژوهش در سال تحصيلي94-1393 به‌صورت پيمايشي و با استفاده از توزيع پرسش‌نامه در ميان دانش‌آموزان دختر و پسر پايه سوم دبيرستان شهر تبريز انجام شده است. نمونه‌‌گيري با روش طبقه‌‌بندي‌‌شده انجام شده و حجم آن نيز 835 نفر است. اعتبار اين مقياس با استفاده از اعتبار محتوا، اعتبار سازه نظري و اعتبار سازه تجربي به‌دست‌آمده از تحليل عاملي ارزيابي و پايايي مقياس نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ بررسي شده است. نتايج تحليل عاملي با استفاده از روش مولفه‌‌هاي اصلي و چرخش واريماكس و تحليل عاملي تاييدي نشان مي‌دهد مقياس بزهكاري آينده‌نگر، از هفت عامل خشونت، سرقت، ونداليسم، تقلب امتحاني، كج‌روي جنسي، مصرف مواد و تخلفات منزلتي تشكيل شده است كه اين موارد حدود 58درصد از واريانس كل مقياس را تبيين مي‌‌كنند. ضرايب آلفاي كرونباخ براي كل مقياس و ابعاد آن نيز به ميزان مطلوبي برآورد شده است. مطابق نتايج پژوهش مقياس بزهكاري آينده‌نگر، جايگزين مناسبي براي بزهكاري گذشته‌‌نگر است. امتياز مهم اين بزهكاري اين است كه رفتارهاي الگودار و پايا را مدنظر قرار مي‌‌دهد و اين مقياس براي تبيين بزهكاري و همچنين، براي ارائه توصيه‌هاي سياستي در حوزه پيشگيري و سياستگذاري در نظام عدالت قضايي جوانان مناسب‌تر است.