كليدواژه :
سلامت معنوي , وحي الهي , معيار , ايدئولوژي
چكيده فارسي :
مقدمه: موضوع سلامت معنوي به عنوان بعد چهارم سلامت، از اهميت فراواني برخوردار مي‌باشد، ولي متأسفانه بنا به دلايلي همچون اختلاف در جهان‌بيني و ايدئولوژي و نوع نگرش به سلامت معنوي، اختلاف در تعاريف و حدود سلامت معنوي و فقدان معيارها و شاخص‌هاي لازم براي سنجش و پيمايش آن در افراد و جامعه، جايگاه آن در دانش و عملكرد پزشكي تثبيت نشده است. مطالعه حاضر با هدف تدوين معيارهاي سلامت معنوي از ديدگاه و حياني انجام شده است.
روش: در اين مطالعه كه به روش تحليل مفهومي انجام شد، با بهره‌گيري از متون وحياني، تلاش شده است برخي معيارها براي سلامت معنوي ارائه شود تا راه براي ديگر پژوهشگران جهت تدوين شاخص‌هاي كيفي و كمي سلامت معنوي هموار گردد.
يافته‌ها: در بخش اول اين نوشتار، بخشي از آيات قرآن و احاديث معصومين (ع) به عنوان مباني و ادبيات نظري مرور شده و در بخش دوم آن 70 معيار ارائه گرديد.
بحث و نتيجه‌گيري: معيارهاي ارائه‌شده مي‌تواند پس از اعتباربخشي و پيمايش‌هاي لازم و دريافت نظر خبرگان و اجراي آن در حوزه‌هاي محدود، به عنوان دست‌مايه اوليه، جهت تدوين شاخص‌هاي كيفي و حتي كمي سلامت معنوي مورد استفاده قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Background: Spiritual health issue as the fourth dimension of
health has great importance, but unfortunately, due to many reasons
such as differences in Ideology and attitude to spiritual health, and
differences in its definitions and limitations, necessary criteria and
indicators for its assessment and survey among the individuals and
society, its role in medical knowledge and practice has not been
established.
Method: In this study using concept analysis method and the
afflatus, we has tried to offer some criteria for the spiritual health, to
open way for another researchers to develop qualitative and
quantitative indicators of the spiritual health.
Results: In the first part of this article, in part, the Qur'an and the
traditions of the Infallible Imams as a basis for theoretical literature
reviewed, and in the second part, 70 criteria has introduced.
Conclusion: These criteria can be applied after survey,
accreditation and the opinions of experts, and its implementation in
limited areas, as the primary source for the development of qualitative
and even quantitative indices of spiritual health.
