مقايسه حمايت اجتماعي، باورهاي فراشناختي، سلامت روان و سرزندگي در نوجوانان پسر عادي و بزهكار مقيم كانون اصلاح و تربيت شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر، مقايسه سلامت روان، حمايت اجتماعي، باورهاي فراشناختي و سرزندگي در نوجوانان پسر عادي و بزهكار مقيم كانون اصلاح و تربيت شهر اهواز و جامعه آماري آن، تمام نوجوانان بزهكار مستقر در كانون اصلاح و تربيت اهواز و تمام نوجوانان دبيرستاني شهر اهواز بوده است. از ميان نوجوانان مقيم كانون اصلاح و تربيت، 47 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب شده‌اند. براي نمونه‌گيري گروه مقايسه عادي به‌صورت خوشه‌اي مرحله‌اي به 75 نفر از نوجوانان پسر عادي در شهر اهواز در دبيرستان‌هاي مرحله نخست و دوم و در مناطق محروم شهري مراجعه شده است و از اين ميان، باتوجه‌به ميزان تحصيلات پدر، درآمد خانواده و تعداد افراد خانواده، 47 نفر ازطريق همسان‌سازي با نوجوانان بزهكار انتخاب شده‌اند. ابزارهاي اين پژوهش، پرسش‌نامه سلامت عمومي (ghq) پرسش‌نامه حمايت اجتماعي (mos) پرسش‌نامه باورهاي فراشناختي (mcq30) و پرسش‌نامه سرزندگي رايان و فردريك بوده‌اند. تحليل‌ها نيز به روش واريانس چندمتغيره (manova) با نمرات تفاضل اجرا شده‌اند. طبق نتايج حاصل‌شده، ميان نوجوانان عادي و بزهكار در سه متغير سلامت روان، حمايت اجتماعي و سرزندگي تفاوت معناداري وجود نداشت؛ اما در باورهاي فراشناختي (خرده‌مقياس نياز به كنترل افكار) تفاوت معنادار و نمره نوجوانان بزهكار بيشتر بود كه اين موضوع، نشان‌دهنده اختلال بيشتر در آنان است و باتوجه به احساس ندامت و ترس از حبس، بروز اين نگراني طبيعي به نظر مي‌رسد. درباره تفاوت‌نداشتن ساير متغيرها اين احتمال وجود دارد كه برخي از نوجوانان مقيم كانون اصلاح تربيت، به‌دليل حادثه‌اي جرم را مرتكب شده باشند؛ اما سير زندگي بزهكارانه‌اي نداشته باشند. گفتني است كه در برخي پژوهش‌هاي قبلي همتاسازي وضعيت اجتماعي اقتصادي انجام نشده بود.