مقايسه اثربخشي بازي‌درماني و قصه‌گويي بر بهبود نشانگان اختلال نقص‌توجه/بيش‌فعالي دانش‌آموزان

Comparison of the Effectiveness of Play Therapy and Storytelling on the Improvement of Attention Deficit/Hyperactivity Disorder Symptoms in Students

زمينه و هدف: اختلال نقص‌توجه/بيش‌فعالي، با مشكلات بسياري همراه بوده و روش‌هاي درماني متعددي براي درمان كودكان مبتلا به اين اختلال معرفي شده است. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي بازي‌درماني و قصه‌گويي بر بهبود نشانگان اختلال بيش‌فعالي و نقص‌توجه در دانش‌آموزان صورت گرفت روش بررسي: روش پژوهش از نوع طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل بود. ابتدا مقياس Connersبر روي 450 دانش‌آموز دختر (سنين 12-7 سال) مدارس شهرستان سمنان انجام شد. سپس از اين تعداد، 45 دانش‌آموز‌ كه در مقياس Conners بيشترين نمره را كسب كردند، به‌طور داوطلبانه انتخاب شدند. در ادامه، اين 45 دانش‌آموز به‌صورت تصادفي و مساوي در دوگروه آزمايش (بازي‌درماني و قصه‌گويي) و كنترل قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس چندمتغيره و تحليل واريانس يك‌متغيره تحليل شدند. يافته‌ها: براساس نتايج آزمون تحليل واريانس چندمتغيره، بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل در متغيرهاي بيش‌فعالي، سلوك، نقص‌توجه و اضطراب، تفاوت معني‌داري وجود داشت (F(35,4)=17/22, P≤0/005). نتايج براساس آزمون تحليل واريانس يك‌متغيره حاكي از آن بود كه در همه متغيرهاي مورد بررسي بجز انفعال بين گروه‌ها، تفاوت معني‌دار بوده است. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد بازي‌درماني و قصه‌گويي بر بهبود نشانگان اختلال نقص‌توجه/بيش‌فعالي تأثير مثبت دارد؛ لذا به‌كارگيري اين روش‌ها مي‌تواند براي دانش‌آموزان نتايج مفيدي را در پي داشته باشد.

Background and Objectives: Attention deficit/hyperactivity disorder is associated with many problems and several treatments have been proposed for the treatment of children with this disorder. The present study was carried out with the purpose of determining the effectiveness of play therapy and storytelling on the improvement of the symptoms of hyperactivity disorder/attention deficit disorder in students. Methods: The research method was pretest and posttest design with control group. At first, the Conners scale was implemented on 450 female students (age range, 7-12 years) in the schools of Semnan city. Then, 45 students who obtained the highest score based on the Conners scale, were voluntarily selected. In the following, these 45 students were randomly and equally assigned to two experimental groups of experimental (play therapy and storytelling) and control. Data analysis was performed using multivariate analysis of variance (MANOVA) and univariate variance analysis. Results: According to the results of MANOVA test, there was a significant difference between the experimental and control groups in the variables of hyperactivity, conduct, attention deficit, and anxiety [p≥0.005, F=(35.4)=17.22]. The results of the univariate ANOVA indicated that there was a significant difference between all studied variables, except for inactivity between the groups (p<0.005). Conclusion: The results of this study revealed that play therapy and storytelling have a positive effect on the improvement of attention deficit/hyperactivity disorder, thus, applying these methods can have beneficial results for students.