عنوان مقاله :
اثر دگزامتازون بر فيبروز ريوي القاشده با بلئومايسين در مدل موشي سيستميك اسكلروزيس
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Dexamethasone on Bleomycin-Induced Lung Fibrosis in the Mouse Model of Systemic Sclerosis
پديد آورندگان :
پشنگ زاده، سالار دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي، تهران، ايران , طاهريان، مرجان دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي، تهران، ايران , وفاشعار، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي، تهران، ايران , انيسيان، علي دانشگاه ابهر - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتولوژي، ابهر، ايران , موسوي زاده، كاظم دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده فناوري هاي نوين، تهران، ايران , پورمقيم، هادي دانشگاه علوم پزشكي ايران - بيمارستان فيروزگر - گروه مطالعاتي اسكلرودرمي، تهران، ايران , مجتبوي، نازنين دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي، تهران، ايران
كليدواژه :
دگزامتازون , مدل حيواني , سيستميك اسكلروزيس , اسكلرودرمي , بلئومايسين
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سيستميك اسكلروزيس(SSc) يا اسكلرودرمي، يك بيماري مزمن بافت همبند با اتيولوژي نامشخص است. اين بيماري مزمن با تغييرات عروقي، اختلالات سيستم ايمني و فيبروز ارگانهاي داخلي مشخص ميگردد. گرفتاري ريوي بهصورت Interstitial Lung Disease) ILD)، يك درگيري شايع و علت اصلي مرگ در بيماران SSc ميباشد. تاكنون هيچ درمان مؤثري براي بيماري مشخص نشده است. براساس شواهدي كه التهاب را عامل اوليه بروز فيبروز در SSc مطرح ميكنند، گلوكوكورتيكوئيدها براي درمان
SSc-ILD پيشنهاد شده است. اين مطالعه با هدف بررسي اثر درماني دگزامتازون در مدل موشي سيستميك اسكلروزيس انجام شد.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي براي ايجاد فيبروز ريوي، بلئومايسين بهصورت زيرجلدي به موشهاي BALB/c تزريق گرديد. جهت مداخله با دگزامتازون، موشها 14 دوز دارو را بهصورت داخل صفاقي دريافت كردند. بهمنظور تعيين اثربخشي دگزامتازون، ارزيابي هيستوپاتولوژيكي و ميزان فيبروز ريه با ماسون تريكروم انجام شد.
يافتهها: در اين بررسي، بلئومايسين، فيبروز ريوي شديد را القا كرد و تزريق دگزامتازون بهصورت معنيداري، ميزان رسوب كلاژن و فيبروز ريه را كاهش داد (0/0001>p).
نتيجهگيري: نتايج اين مطالعه نشان داد دگزامتازون قادر است فيبروز ريوي القاشده با بلئومايسين در مدل موشي اسكلرودرمي را كاهش دهد؛ بنابراين درمان با دگزامتازون ممكن است در مهار فيبروز ريوي بيماران مبتلا به SSc مؤثر واقع گردد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Systemic sclerosis (SSc) or scleroderma is a chronic connective tissue disease with unknown etiology. This chronic disease is characterized by vascular changes, immune dysfunction, and internal organ fibrosis. Interstitial lung disease (ILD) is a frequent complication and a major cause of mortality in SSc patients. So far, no effective treatment has been identified for this disease. Based on the evidence proposing inflammation as the primary cause of fibrosis in SSc, administration of glucocorticoids has been suggested for the treatment of SSc-ILD. This study was conducted with the aim of investigation of the therapeutic effect of dexamethasone in the mouse model of systemic sclerosis.
Methods: In this experimental study, bleomycin was injected subcutaneously into BALB/c mice to induce pulmonary fibrosis. For intervention with dexamethasone, the mice intraperitoneally received 14 doses of the drug. To determine the effectiveness of dexamethasone, histopathological evaluation of lung fibrosis, was performed by Masson's trichrome staining.
Results: In this investigation, bleomycin induced severe pulmonary severe lung fibrosis, and injection of dexamethasone significantly decreased collagen deposition and lung fibrosis (p<0.0001).
Conclusion: The results of this study indicated that dexamethasone can reduce bleomycin-induced pulmonary fibrosis in the mouse model of SSc; therefore, treatment with dexamethasone can be useful in inhibiting pulmonary fibrosis in the patients with SSc
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم