عنوان مقاله :
تأثير فوروزمايد استنشاقي در بيماران مبتلا به ادم ريه حاد كارديوژنيك كارآزمايي باليني تصادفي‌شده
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Nebulized Furosemide in Patients with Acute Cardiogenic Pulmonary Edema: A Randomized Clinical Trial
پديد آورندگان :
مهشيدفر، بابك دانشگاه علوم پزشكي ايران - گروه طب اورژانس، تهران، ايران , مصدق، رضا دانشگاه علوم پزشكي ايران - گروه طب اورژانس، تهران، ايران , رضايي، مهدي دانشگاه علوم پزشكي ايران - گروه طب اورژانس، تهران، ايران , عليمرداني، اميرصادق دانشگاه علوم پزشكي ايران - گروه طب اورژانس، تهران، ايران
كليدواژه :
استنشاقي , فوروزمايد , نبولايزر , ادم ريه
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: فوروزمايد از اركان درمان دارويي ادم كارديوژنيك ريه است، اما تجويز سيستميك اين دارو با عوارضي چون افت فشار خون، آسيب كليوي و كاهش پتاسيم سرم همراه مي‌باشد. تجويز استنشاقي راه تازه‌اي است كه عوارض تجويز تزريقي دارو را ندارد، اما اثربخشي آن هنوز كاملاً روشن نيست. در اين مطالعه هدف تعيين اثربخشي فوروزمايد استنشاقي در بيماران مبتلا به ادم حاد كارديوژنيك بود.
روش بررسي: اين مطالعه كارآزمايي باليني بر روي 125 بيمار مبتلا به ادم كارديوژنيك حاد ريه مراجعه‌كننده به بخش اورژانس بيمارستان‌هاي رسول اكرم (ص) و فيروزگر در سال 1396 انجام شد. نمونه‌ها با تخصيص تصادفي به دو گروه آزمايش (62 نفر دريافت‌كننده فوروزمايد با نبولايزر) و كنترل (63 نفر دريافت‌كننده نرمال‌سالين با نبولايزر) تقسيم شدند. پس از مداخله علائم حياتي، داده‌هاي مربوط به ريه ثبت و در دو گروه با استفاده از آزمون تي‌تست و كاي‌دو مقايسه گرديد.
يافته‌ها: تغييرات معني‌داري در ميانگين فشارخون سيستوليك (مداخله 129، دارونما 128/9)، دياستوليك (مداخله 79/2، دارونما 78)، تعداد نبض (مداخله 92/9، دارونما 91/8)، تعداد تنفس (مداخله 22/8، دارونما 22/3) و اشباع اكسيژن خون (مداخله 91/7، دارونما 92) بين گروه‌هاي مطالعه مشاهده نشد.
نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد فوروزمايد استنشاقي در بيماران ادم حاد ريه، تأثير مثبتي ندارد. لذا با توجه به‌تازگي موضوع، انجام مطالعات بيشتر توصيه مي‌‌گردد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Furosemide is one of the elements of
drug therapy for cardiogenic pulmonary edema, but its systemic
administration is associated with complications, such as hypotension,
renal damage, and decreased serum potassium. Inhalation
administration is a new route, which does not have the side effects of
systemic administration, but its effectiveness is still unclear. The aim
of this study was to determine the effectiveness of treatment with the
nebulized furosemide in patients with acute cardiogenic pulmonary
edema
Methodes: This clinical trial study was conducted on 125 patients with
acute cardiogenic pulmonary edema reffering to the Department of
Emergency Medicine of Rasoul Akram and Firouzgar hospitals in
2017. The samples were randomly assigned to two groups of
experimental (62 individuals receiving furosemide with nebulizer) and
control (63 individuals receiving normal saline with nebulizer). After
the vital Signs intervention, the data relating to the lung were compared
using t-test and Chi square test.
Results: There was no difference between the two studied groups in
terms of the mean changes in systolic (intervention 129, plasebo 128.9)
and diastolic blood pressures (intervention 79.2, plasebo 78), pulse rate
(intervention 92.2, plasebo 91.8), respiratory rate (intervention 22.8,
plasebo 22.3), and blood oxygen saturation (intervention 92, plasebo
91.7). Changes in lung auscultation showed no statistically significant
changes between the groups (p=0.56).
Conclusion: The finding of the present study revealed that inhaled
furosemide had no positive effect in the patients with acute pulmonary
edema. Therefore, considering the novelty of the issue, further studies
are recommended.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
