كاركرد «امنيت‌بخشي» امامزادگان در ايران

The Security ـ Making Function of Imams' Households in Iran

هجرت امامزادگان از ديار اصلي خود و اقامت ايشان در مناطق مختلف ايران، از رخدادهاي مهم تاريخ اسلام است كه منشأ آثار فرهنگي، اجتماعي، سياسي، اقتصادي و موجب نضج و گسترش ايمان و امان مردم منطقه گرديد. اين نوشتار به روش تاريخي‌تحليلي با رويكرد جامعه‌شناسانه و بر پايه نظريه اسلام تمدني، در صدد واكاوي كاركرد امنيت‌ بخشي امامزادگان در ايران است. با توجه به تأثير هويت شيعي بر رفتار سياسي حاكمان جمهوري اسلامي ايران و نيز نوع نگاه و باوري كه توده مردم نسبت به امامزادگان داشته و دارند، به نظر مي‌رسد اين مزارها در انسجام‌بخشي هموندان جامعه با يكديگر از يك سو، با حاكمان از سوي ديگر و ايجاد روحيه استغناء و غير گريزي كه شاخص عمده امنيت شمرده مي‌شود، از سوي سوم نقش ايفا مي‌كنند. دستاورد پژوهش آن است كه امامزادگان، عامل مهمي در توسعه و تعميق امنيت ملي هستند.

The migration of the Imams' households from their main land and their residence in different regions of Iran is one of the important events of Islamic history. It had cultural, social, political, and economic impacts and caused the spread of faith and safety among the people of the region. This paper, using a historical approach with a sociological method based on the theory of civilized Islam, seeks to investigate the security-making function of the Imams' households in Iran. Regarding the influence of the Shiite identity on the political behavior of the rulers of the Islamic Republic of Iran, as well as the kind of views and beliefs that the masses have towards the Imams' households, it seems that these tombstones play a role in the unity of the community on one hand, and with the rulers on the other hand. They also created the spirit of independence, which is a major indicator of the security. The findings revealed that Imams' households play an important role in the development and deepening of national security.