گونه‌شناسي ازدواج سياسي در خاندان حاكمه قاجار از تاسيس تا انقلاب مشروطه

The Typology of Political Marriage in the Qajar Dynasty from the Establishment to the Constitutional Revolution

ماهيت قدرت در حكومت قاجاريه همچون ديگر حكومتهاي سنتي حاكم بر ايران، بر پايه حمايت قواي نظامي ايل و طوايف استوار بوده است.نيروهايي كه همگرايي با آنها از طريق پيوند‌هاي خويشاوندي از طريق ازدواج مستحكم مي‌گرديد. در اين پژوهش مسئله‌اي كه مطرح مي‌شود اين است كه چگونه مي‌توان نقش سياسي ازدواج‌هاي خاندان حاكمه قاجار را در زمينه قدرت آنها مورد بررسي قرار داد. براي بررسي اين امر به مطالعه موردي نمونه‌هاي ازدواج‌هاي خاندان حاكمه قاجار با بزرگان خاندانهاي محلي و كارگزاران ديواني و درباري به روشي توصيفي ـ تحليلي پرداخته شده است. از نظر دستاوردهاي پژوهشي مي‌توان اين نكته را يادآور شد كه ازدواج سياسي از جمله اهرم‌هاي مورد استفاده خاندان حاكمه قاجار جهت كنترل قدرتهاي محلي و كارگزاران سياسي بوده است. حكومت قاجاريه فاقد مقبوليت و زيرساختهاي اساسي جهت حكمراني بر قلمرو تحت نفوذ شان بوده است. جهت بدست آوردن اين دو ملاك، به برقراري پيوند‌هاي خويشاوندي پرداخته‌اند.

The nature of power in the Qajar government, like other traditional Iranian rulers, has been based on the militant support of the tribes and the clans. The convergence with these forces was possible by kinship links through marriage. Here, the question is how the political role of the Qajar dynastic marriages could be studied in terms of their power. To investigate this, a case study of marriages of the Qajar rulers with the elders of local families and court agents has been used implementing a descriptive-analytical method. Research findings revealed that political marriage was one of the leverages used by the Qajar dynasty to control the local powers and political agents. The Qajar government has lacked acceptance and basic infrastructure for governing its dominant territory. In order to obtain these two criteria, they have established kinship ties.