نگرش به مرگ نمونه‌اي منتخب از سالمندان شهرتهران

Attitudes toward Death: Selected Sample from Tehran’s elderlies

در اين نوشتار نگرش نمونه اي منتخب از سالمندان ساكن شهرتهران درمورد مرگ يكي از چالش برانگيزترين تجربيات انسان تحليل شده است. نگرش به مرگ بر اساس ابعاد پنجگانه پذيرش طبيعي مرگ، خلاصي از مشكلات، آخرت گرايانه، اجتناب وترس از مرگ اندازه گيري شد. سپس نقش پايبندي ديني، اعتماد به پزشكي و حمايت اجتماعي بر نوع نگرش به مرگ بررسي شد. به اين منظور 390 نفر از سالمندان تهراني از سه بخش بالا (منطقه 3 و1 )، مركز (منطقه 8 و5) و جنوب (منطقه 19و15) انتخاب شدند. يافته‌ها حاكي از آن است كه هر سه متغير پايبندي ديني، اعتماد به پزشكي و بهره مندي از حمايت اجتماعي با ابعاد مختلف نگرش به مرگ رابطه دارد. پايبندي ديني قوي پذيرش مرگ را تسهيل مي‌كند و اعتماد به پزشكي، موجب اجتناب از مرگ و ترس از آن مي‌شود. افرادي كه از حمايت اجتماعي بهره مندتر هستند، از انديشه مرگ بيشتر دوري مي‌گزينند و كمتر آن را به عنوان راه نجات از مشكلات درنظر مي‌گيرند. به اين ترتيب مي‌توان گفت برخورداري از حمايت اجتماعي و اعتماد به كارايي علم پزشكي اميد به بيشتر زنده ماندن يا تعلق به زندگي را افزايش مي‌دهد.

This paper has been explained the attitude of selected sample of Tehran's elderly toward death, one of the most controversial human being experience. Attitude toward death is measured in terms of five dimensions including acceptance of death, releasing from problems, Hereafter orientation, avoidance and fear of death. Then based on survey method have been analyzed the attitudes toward death and its correlation with religiosity, trust in medical institutions and perceived social support. For this reason, research sample have been chosen through 390 persons of Tehran’s elderlies from three areas of north, center and south. The results show that all three variables have a significant relationship with five aspects of attitude towards death. Religiosity facilitates acceptance of death and trust in medical institutions reinforces avoidance and fear of death. Considering the social support, elders possessing higher degrees of social support more significantly avoid from death and less accept coming close to death as a solution to get rid of problems. Finally, social support and trust in medical institutions increase attachment to life and life expectancy.