چكيده فارسي :
نسجام اجتماعي يكي از مفاهيم اساسي و نيز نقطة آغاز تحليل‌هاي جامعه‌شناختي است و تبيين و تحليل آن يكي از بنيان‌هاي شكل‌گيري جامعه‌شناسي معاصر تلقي مي‌شود. انسجام اجتماعي به چگونگي روابط بين فرد و جامعه مي‌پردازد و معطوف به بررسي، تبيين، چرايي و كم‌وكيف روابط متقابل فرد و جامعه است. بررسي انسجام اجتماعي در سازمان‌هاي گوناگون (براي نمونه دانشگاه) و نيز به‌تفكيك سطوح متنوع (براي نمونه دانشجويان) مطلوب برخي پژوهشگران بوده‌است.
براساس نظرية پيوند اجتماعي هيرشي، چهار عنصر اصلي باعث انسجام اجتماعي (پيوند فرد و جامعه) مي‌شوند كه با كاركردهاي چهارگانة پارسونز مقايسه‌پذيرند. در تحقيق حاضر از مقياس چندگانة انسجام اجتماعي راس و استراوس (1995) استفاده شد كه براساس نظرية پيوند اجتماعي هيرشي ساخته و طراحي شده‌است. تحقيق حاضر از نوع پيمايش است و اطلاعات از 200 دانشجوي دختر و پسر دانشگاه اصفهان گردآوري شده‌است.
براساس نتايج تحقيق، ميزان انسجام اجتماعي دانشجويان زياد (72درصد) ارزيابي شده است. تفاوت معناداري در انسجام اجتماعي بين دختران و پسران وجود ندارد. مؤلفه‌هاي انسجام اجتماعي به‌ترتيب شامل تعهد، باورها، وابستگي و درگيري گزارش شده كه براساس مدل پارسونز (AGIL) به‌ترتيب متناظر كاركردهاي كسب هدف (G)، حفظ الگوها (L)، يگانگي (I) و انطباق (A) بوده‌اند.
چكيده لاتين :
Social Integration is one of the basic concepts and also the starting point of sociological analysis and its analysis is considered as one of the foundations of the contemporary sociology. Social Integration deals with how people and society interact. It focuses on the exploration, and explanation of the interrelationship between the individual and the Society. The study of social integration in different organizations (for example, the university) and at different levels (for example, students) has been of interest for some researchers. Based on the theory of social bonding, the four main elements create social integration which is comparable to the Four Elements of Parson's Functionalist theory. In the present research, multiple scale of social integration (Ross and Strauss, 1995) has been used which is based on Hirschi's theory of social bonding. The study was a survey and data were collected from 200 female and male students of Isfahan university. The results of study indicate that, the degree of social integration of the students is high (72%). There is no significant difference in the social integration between male and females. Components of social integration including commitment, beliefs, attachment, and reported involvement are correspondent to elements of Parsons model (AGIL), respectively, goal attainment (G), the latency of patterns (L), integration (I) and adaptation (A).
