تحليل جامعه شناختي گرايش به هويت ملي و هويت قومي با تأكيد بر احساس محروميت نسبي دربين جوانان شهر ايلام

مقالة حاضر حاصل مطالعه اي تجربي درباب هويت ملي، هويت قومي واحساس محروميت نسبي است. جامعة آماري پژوهش را جوانان 15تا 29سالة ساكن در شهر ايلام تشكيل داده اند كه 400 نفر از آنان به منزلة نمونة آماري، با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي، انتخاب شده اند. براي جمع آوري اطلاعات از روش پرسشنامه استفاده شده است. پيدايش احساس محروميت نسبي پديده اي جديد و ناشي از تغيير اجتماع بشري و خروج جامعه از لفاف ايستاي سنتي است، احساسي كه ممكن است منشأ ناهنجاريهاي اجتماعي و سياسي بسياري باشد. در چارچوب نظري، از نظرية محروميت نسبي رابرت گر و نظريات هويت جنكينز و اسميت استفاده شده است. يافته ها نشان ميدهد ميان ميزان احساس محروميت نسبي در بعد اقتصادي و ميزان گرايش به هويت ملي در بعد سياسي رابطه اي معنادار و معكوس وجود دارد. ميان ميزان احساس محروميت نسبي در بعد اقتصادي و ميزان گرايش به هويت قومي در بعد سياسي نيز رابطة معنادار و مستقيم وجود دارد.