تاثير آموزش بر كاهش خطاهاي مصرف انسولين قلمي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2

The Effect of Education on Reduction of Insulin Pen Errors in Patients with Diabetes Type 2

زمينه و هدف: انسولين يكي از جنبه­ هاي چالش برانگيز درمان ديابت مي­باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير نمايش ويديوي آموزشي توسط داروساز بر كاهش خطاهاي رايج حين مصرف انسولين قلمي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 مراجعه كننده به كلينيك ديابت بيمارستان گلستان شهر اهواز انجام شد. روش بررسي: در يك مطالعه نيمه تجربي 130 بيمار ديابتي كه طي يكسال اخير مصرف انسولين قلمي را شروع كرده بودند به شرط داشتن معيارهاي ورود به مطالعه وارد شدند و سپس به روش تخصيص تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. ويديوي آموزشي جهت آموزش بيماران گروه مداخله نمايش داده مي­شد. يك ماه بعد و سه ماه بعد از اولين مصاحبه مجددا از بيماران دو گروه جهت انجام پس آزمون دعوت به عمل مي ­آمد. يافته­ ها: ميانگين و انحراف معيار سن بيماران (10/92) 54/02 سال بود. ميانگين مدت استفاده از انسولين قلمي 4/69 (انحراف معيار، 0/93) ماه بود. آموزش ويديويي تاثير معني داري بر كاهش خطاهاي ناشي از تزريق در محل قبلي (63/1 % به 36/9 %) تغيير خودسرانه دوز دارو يا دفعات تزريق(از 16/9% به 7/7 %) و فراموشي مصرف انسولين در گروه مداخله داشت(63/1% به 47/7%). ميانگين استفاده از هر سوزن از 4/36 بار به 2/40 كاهش يافت. تفاوت معني­ داري بين دو گروه از نظر ميزان بروز خطاها مشاهده گرديد (P<0.05). نتيجه­ گيري: عليرغم كاهش قابل توجه خطاها در برخي زمينه­ ها، بروز خطا در مصرف انسولين كماكان در سطح بالايي است كه مطرح كننده دخالت عوامل ديگري به غير از سطح آگاهي بيماران مي باشد.

Background and Objective: Insulin is one of the challenging aspects of diabetes treatment. The aim of this study was to determine the impact of using video technology by pharmacist on reduction of insulin pen errors in Patients with diabetes type 2 who referred to the Ahwaz diabetes clinic. Subjects and Methods: In a quasi-experimental study, 130 diabetic patients who initiated insulin pen during one year (2018) included the study if they met inclusion criteria. Then, they were divided into two intervention and control groups by random allocation method. A video was used to educate the intervention group or their companion. A month later and three months after the date of the first interview, the two groups were re-invited to do the post-test. Results: The average age of patients was 54.02(SD, 10.92) years. The average duration of insulin pen initiation was 4.69 (SD, 0.93) months. Video training has a significant effect on the reduction of errors including injection in same site (from63.1% to36.9%), arbitrary change in dosage or frequency of injection (16.9% to 7.7%) and the missing of insulin use (63.1% to 47.7%) in the intervention group. The mean of a needle use reduced from 4.36 to 2.20 times in intervention group. There was a significant difference between the two groups in incidence of pen insulin errors after education (P<0.05). Conclusion: Despite a significant reduction in errors in some areas, the incidence of insulin pen use errors is still high, suggesting interference from other factors beyond the level of knowledge of patients.