بررسي نقش كارآفريني كشاورزي در توسعه روستايي

روستاها به‌عنوان كوچك‌ترين واحد اجتماعي در هر جامعه‌اي، از اهميّت ويژه‌اي برخوردارند. بي‌شك تلاش براي كاهش مسائل و مشكلات اين واحدهاي اجتماعي و استقرار مناسب آن‌ها در چرخه توسعه، مستلزم توجه‌اي ويژه است. ‌امروزه توجه به روحيه كارآفريني بين روستاييان و از جمله كشاورزان از مهم‌ترين راه‌كارهاي توسعه روستايي محسوب مي‌شود. اگرچه كارآفريني تنها راه‌كار اشتغال‌زايي و افزايش درآمدهاي مردم روستايي نيست، اما قطعاً بهترين و بهره‌ورترين نوع آن است. در اين ميان كارآفريني كشاورزي مي‌تواند صرف‌نظر از اين‌كه يك منبع درآمد و اشتغال براي ساكنين روستا باشد در توسعه اقتصادي روستا و در نهايت توسعه روستايي مؤثر باشد. اين پژوهش كه از نوع توصيفي و مطالعات كتابخانه‌اي است، به بررسي نقش كارآفريني كشاورزي در توسعه روستايي مي‌پردازد. تبيين و توصيف اين مطالعه كيفي نشان مي‌دهد كه متنوع‌سازي اقتصاد روستايي تنها با القا از بيرون محقق نمي‌شود، مگر اين‌كه كارآفرينان محيط‌هاي روستايي، خود فرصت‌ها و منابع بالقوه و بالفعل را بشناسند و با استفاده بهينه از آن‌ها تنوع اشتغال و اقتصاد را براي محيط‌هاي روستايي به ارمغان بياورند؛ به همين جهت ايجاد مزيت‌هاي جديد اقتصادي، افزايش رفاه انساني، جلوگيري از مهاجرت روستاييان به شهرها و برقراري سازگاري بين فعاليّت و فضاي زندگي در نواحي روستايي از اهداف راهبردي توسعه روستايي است كه مي‌تواند از طريق كارآفريني روستايي و كشاورزي دست يافتني گردد.