عنوان مقاله :
بررسي فراواني سرمي هپاتيت E در اهداكنندگان خون شهر تبريز سال 1383
عنوان به زبان ديگر :
Frequency of antibodies to hepatitis E virus among male blood donors in Tabriz
پديد آورندگان :
گچكار، لطيف مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني و گرمسيري - دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , طارمي، مهناز مركز تحقيقات بيماري هاي گوارش وكبد - دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , خوش باطن، منوچهر دانشگاه علوم پزشكي تبريز , محمود عربي، مهدي مركز تحقيقات بيماري هاي گوارش و كبد - دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , خردپژوه، مريم مركز تحقيقات بيماري هاي گوارش و كبد - دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , دهخدا، رحيم مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , ترابي، اسماعيل مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران
كليدواژه :
HEV , هپاتيت E , اهداكنندگان خون
چكيده فارسي :
سابقه و هدف
ويروس هپاتيت HEV) E) بهعنوان شايعترين عامل هپاتيت حاد ويروسي بين بالغين جوان، در كشورهاي در حال توسعه شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني آنتيبادي ضد HEV در اهداكنندگان خون شهر تبريز، در سال 1383 انجام شد.
مواد و روشها
بررسي فوق به صورت مقطعي (Cross-Sectional) و در ماههاي مرداد و شهريور 1383 در ميان اهداكنندگان خون در شهر تبريز اجرا شد. 399 مرد با روش EIA از نظر IgG anti-HEV مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزيه و تحليل آماري توسط نرمافزار 11/5 SPSS با استفاده از آزمونهاي t (t-test) و كايدو (Chi-square) (يا آزمون دقيق فيشر Fisher’s exact test ) و با قبول مرز معنيداري در (p<0/05) انجام شد.
يافتهها
شيوع كلي سرمي هپاتيت E ، 7/8% محاسبه شد. ميانگين سني براي نمونههاي مثبت با درنظر گرفتن انحراف معيار، 12/4 ± 40/7 سال بود. 17 نفر از 316 نفر با سن كمتر از 40 سال و 14 نفر از 83 نفر برابر يا بيش از 40 سال از نظر anti-HEV مثبت بودند (p<0.001). افراد با و بدون HEV IgG از نظر سطح سواد نيز داراي اختلاف آماري معنيداري بودند (p<0/025) ولي از نظر ساير مشخصات بررسي شده اختلاف آماري معنيدار نبود.
نتيجه گيري
مشاهده چنين شيوع بالاي سرمي در اين مطالعه نياز به تحقيقات بيشتري را در ديگر نقاط كشور با توجه به عوامل خطر موجود مطرح ميكند.
چكيده لاتين :
Background and Objectives
Hepatitis E virus (HEV) causes enterically transmitted acute viral hepatitis. Hepatitis E virus
infection spreads by the fecal-oral route. However, blood donors might transmit HEV during
the transient phase of viremia that precedes the onset of symptoms. To our knowledge, few
reports on the prevalence of Hepatitis E in Iranian blood donors exist. The aim of this study
was to evaluate the frequency of anti-HEV among male blood donors in Tabriz.
Materials and Methods
This cross-sectional study was carried out between July and August 2004 in Tabriz. Serum
samples were collected from 399 voluntary male blood donors and tested for anti-HEV IgG
using EIA. All the subjects were negative for anti-HIV, anti-HBV and anti-HCV antibodies.
Results
The prevalence of anti-HEV IgG among 399 blood donors was 7.8% (95% CI: 5.2%-10.4%).
Seropositive subjects had a mean of 40.7±12.4 SD. Donors who were 40 and older (14 out of
83) had significantly higher seroprevalence than those who were younger than 40 (17 of 316)
(p<0.001). 3 of 11 illiterate donors had anti-HEV IgG. Among educated donors 10 of 88, 14 of
206 and 4 of 94 in elementary, intermediate and college levels were positive respectively
(p<0.025).
Conclusions
These findings demonstrate the high seropositive rate of anti-HEV among male blood donors
in Iran that is compatible with endemicity of this virus in our country.