عنوان مقاله :
ارزيابي بتا ـ2 ميكروگلوبولين (2MG β) در سرم بيماران مبتلا به منوكلونال و پلي كلونال گاماپاتي
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of serumic beta-2 microglobulin ( β2MG) in patients with monoclonal and polyclonal Gammapathy
پديد آورندگان :
ديهييم، محمدرضا مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , اعظم طرآبادي، فروغ مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , شايگان، مژگان مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , آقايي پور، مهناز مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , رفوآ، ساندرا مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران
كليدواژه :
منوكلونال گاماپاتي , بتا ـ 2 ميكروگلوبولين , پروتئين ـ C فاز حادكراتينين , الكتروفورز پروتئين , ايمونوگلوبولين
چكيده فارسي :
سابقه و هدف
بتا-2 ميكروگلوبولين ، پروتئيني است با وزن مولكولي 11800 دالتون كه توسط سلولهاي هستهدار ساخته ميشود. اين پروتئين اولين باردر ادرار بيماران مبتلا به نارسايي كليه تخليص شده است . افزايش سطح سرمي
بتا-2 ميكروگلوبولين در رد پيوند، لوكميلنفوسيتيك، بدخيميهاي خوني و در بيماري مولتيپلميلوما ( MM ) گزارششده است و به عنوان شاخص مهم در MM مطرح ميباشد. با توجه به اهميت موضوع، به بررسي سطح سرمي β 2MG و بعضي از فاكتورهاي مرتبط در بيماران مبتلا به منوكلونالو پليكلونال گاماپاتي پرداختيم.
مواد و روشها
در اين مطالعه كه از نوع توصيفي با استفاده از روش نمونهگيري غيرتصادفي بود، از بين مراجعهكنندگان، 8 بيمار مبتلا به گاماپاتي در طول مدت 3 ماه مورد ارزيابي قرارگرفتند. اندازهگيري ميزان بتا-2 ميكروگلوبولين به روش اليزا ، بررسي ميزان CRP به روش لاتكسآگلوتيناسيون و اندازهگيري ميزان كراتينين نيز به روش ژافه با استفاده از اتوآناليزر انجام گرفت. جداسازي پروتئينهاي سرم به روش الكتروفورز سلولز استات و اندازهگيري ايمونوگلوبولينهاي سرم نيز با استفاده از روش راديال ايمونوديفيوژن( RID )انجام شد. با استفاده از ضريب ارتباط اسپيرمن (Spearman(Rho ، ارتباط بين پارامترها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافتهها
طيبررسيانجامشده، در 87/5 درصد از بيماران مبتلا به گاماپاتيمنوكلونال، افزايش ميزان بتا-2 ميكروگلوبولين مشاهده گرديد.سطح سرمي CRP نيز در اين بيماران افزايش يافته بود. طبق نتايج به دست آمده و محاسبات آماري، بين افزايش ميزان غلظت سرمي بتا-2 ميكروگلوبولين و CRP همبستگي قوي وجود داشت كه معنيدار بود ( Rho=0.693, p<0.05) و فقط در 4 0 درصد از بيماران، افزايش هم زمان β2MG و كراتينين وجود داشت. در بيماري كه مبتلا به گاماپاتي منوكلونال همراه با نارسايي كليه بود، پيك بسيار بلندي در محدوده گاماگلوبولين مشاهده شد.
نتيجه گيري
از اين مطالعه ميتوان نتيجه گرفت كه از ماركرهايي نظير β 2MG ، CRP ،كراتينين و همچنين درصد باند پروتئين منوكلونال ميتوان به عنوان ماركرهاي تشخيصي در وضعيت بيماري و طول عمر بيماران مبتلا به منوكلونال گاماپاتي استفاده كرد كه بهتر است تمامي فاكتورهاي ذكر شده در دوران عودورميشن بيماري بررسي گردد و نقش اساسي آنها در پيشآگهي و تشخيص بيماري مطرح شود كه اين خود احتياج به مطالعات و تحقيقات بيشتري در اين زمينه دارد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives
Beta-2 microglobulin (β2MG) is a low weight molecular protein (mol wt: 11800) synthesized
by all nucleated cells and originally isolated from human urine in patients with renal failure.
Increased β2MG levels have been reported in rejection of transplantation, in patients with
lymphocytic leukemia, hematological malignant disease and especially in patients with
multiple myeloma. The aim of this study is to evaluate serum 2MG and some related factors
in patients with monoclonal and polyclonal gammapathy.
Materials and Methods
This study is a cross - sectional study and we select patients by non - random method. We
studied 8 patients with gammapathy for 3 months. They were 10-26 years old. Serum β2MG
concentration was measured by ELISA method and serum CRP was done by qualitative latex
method. Serum creatinine level was measured according to colotimetric Jaffe reaction. The
separation of serum globulins was conducted by cellulose acetate protein electrophoresis.
Immunoglobulin levels were measured by Radial Immunodiffusion (RID) method. We use
SPSS statistic program and spearmen's index (Rho) to estimate correlation between parameters
in this study.
Results
Serum β2MG levels increased in 87.5% of patients with monoclonal gammapathy. Serum CRP
levels also increased in patients with monoclonal gammapathy. According to statistical results,
there was a high correlation between increased CRP and β2MG levels in patients (Rho=0.693,
p<0.05). However, serum β2MG and creatinine levels both had been increased only in 40% of
patients. In evaluation of serum protein electrophoresis, in one patient with renal failure, there
was a sharp peak in gamma globulin region.
Conclusions
This study indicated that quantitative measurement of serum creatinine, serum β2MG, serum
CRP and evaluation of monoclonal band in serum protein electrophoresis can be strong factors
for staging the disease and predicting the survival and prognosis in patients with monoclonal
gammapathy. So evaluation of these factors is recommended for follow up of patients in
relapse and remission stages. It is better to further evaluate and study the main role of these
factors in predicting and diagnosing multiple myeloma as well.