شيوع آلوايمونيزاسيون عليه آنتي‌ژن‌هاي گلبول‌هاي قرمز در بيماران تالاسمي ماژور استان لرستان در سال 1383

Prevalence of alloimmunization against RBC antigens in thalassemia major patients of Lorestan province in 1383

سابقه و هدف بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور براي زنده ماندن ‌بايد به طور مداوم خون تزريق نمايند. تزريق مداوم خون به بيماران تالاسمي ماژور موجب مواجه شدن سيستم ايمني بيماران با طيف وسيعي از آنتي‌ژن‌هاي جديد موجود در سطح گلبول‌هاي قرمز تزريق شده مي‌گردد و ممكن است توليد آنتي‌بادي عليه اين آنتي‌ژن‌ها را (آلو‌ايمونيزاسيون ـ Alloimmunization ) در پي داشته باشد. تزريق خون به بيماران آلوايمونيزه ممكن است مشكلاتي جدي را به همراه داشته باشد. در نتيجه، شناسايي بيماران آلوايمونيزه، ريشه‌يابي عوامل ايمونيزاسيون و معرفي راه‌كارهاي جلوگيري از اين پديده مي‌تواند در تزريق خون موفق و از طرفي جلوگيري از شيوع آلوايمونيزاسيون در بيماران تالاسمي ماژور و ساير بيماراني كه به طور مداوم خون دريافت مي‌نمايند، مؤثر باشد. مواد وروش‌ها مطالعه انجام شده از نوع توصيفي بود. در اين تحقيق 65 بيمار تالاسمي ماژور استان مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا پرسشنامه‌اي جهت تعيين سن، نژاد، تاريخ تزريق خون، طحال‌برداري، وجود و يا عدم وجود بيماري‌هاي زمينه‌اي خاص و مصرف داروهاي خاص (با توجه به پرونده بيمار) تكميل گرديد. به منظور جستجوي آلو‌آنتي‌بادي، نمونه سرم بيماران با پانل‌هاي سلولي استاندارد تهيه شده در سازمان انتقال خون ايران مجاور شدند. فنوتيپ آنتي‌ژني گلبول‌‌هاي قرمز بيماران نيز از نظر آنتي‌ژن‌هاي ABH و (c, C, e, E, D) Rh توسط آنتي‌سرم‌هاي مربوطه تعيين گرديد. يافته‌ها از 65 بيمار مورد مطالعه، فقط يك بيمار (1/53 درصد) آلوايمونيزه شده بود. ميانگين سني بيماران مرد و زن به ترتيب در محدوده سني 5 ± 13 و 6 ± 13 سال، قرار داشت. كليه بيماران از نژاد لر بودند. شروع تزريق خون در تمامي بيماران زير 3 سال بود و 17 نفر از بيماران طحال‌برداري شده بودند. نتيجه گيري علت عدم شيوع آلوايمونيزه شدن عليه گلبول‌هاي قرمز در بيماران تالاسمي ماژور استان را مي‌توان در نزديكي نژادي بين اهداكنندگان با بيماران، آغاز تزريق خون به بيماران در قبل از 3 سالگي و همچنين برداشتن طحال در تعداد معدودي از بيماران ذكر نمود. بررسي آنتي‌بادي‌ها در افراد تالاسمي مي‌تواند راه حل بسيار مناسبي براي تهيه خون و انتقال خون سازگار به اين افراد قبل از ايجاد واكنش انتقال خون باشد.

Background and Objectives Thalassemia major patients should continuously receive blood to survive. Permanent blood injection will expose patients' immune system to a broad spectrum of new antigens located on the surface of injected RBCs. Continuous exposure to foreign antigens may provoke antibody production against them in the patients who lack those Ags. This phenomenon is termed alloimmunization and can cause problems for preparation of compatible blood for transfusion. Materials and Methods 65 patients were studied in this research. At first, questionnaires eliciting information about age, race, date of blood injection, splenectomy, presence of any underlying diseases, and any certain drugs(in patients' records) were filled out by all patients. For alloantibody screening, patients' serum samples were tested by the panels prepared in IBTO. Phenotypes of RBCs for Ags of ABH and Rh(D, C, E, c, e) were also determined by relevant antisera. Results Out of 65 patients, only one case (1.53%) had been allommunized. The age range of males and females were 13 ± 6 and 13 ± 5 respectively. All of the patients were of Lurish race. The first blood transfusion in all of them occurred at the age below 3. Seventeen subjects were splenectomized. Conclusions The reasons for low prevalence of alloimmunization against RBCs in thalassemia major patients may pertain to similarity of patients and donors by descent, blood transfusion before the age 3, and splenectomy in a few patients. Identification of alloantibodies by using the panel cells was the best method to provide patients with antigen negative and compatible blood for transfusion.