دورگه ها در ماهيان و شناسايي آنها با نشانگرهاي DNA ريزماهواره: يك مرور

Hybrids in fishes and their identification using microsatellite DNA markers: A review

در ميان مهره داران، تنها ماهيان هستند كه اسپرم اكثر آنها فاقد آكروزوم بوده و از طريق ميكروپيل وارد تخمك مي گردد. اين حالت براي آنها امكان لقاح هترولوگ را فراهم كرده و موجب دورگه گيري و پلي پلوئيدي مي شود. دورگه گيري هم در طبيعت و هم بطور مصنوعي در ماهيان انجام مي شود. امروزه به واسطه رشد بهتر دورگه ها نسبت به والدين آنها در تعدادي از گونه هاي اقتصادي ماهيان، اين شرايط فراهم گرديده كه دورگه گيري مصنوعي در آنها انجام شود. به دليل شباهت زياد بعضي از دورگه ها به يكي از والدين شان، شناسايي و تاييد آنها امكان پذير نبوده كه هم به آناليز صفات مورفومتريك و مريستيك و هم به آناليز مولكولي آنها در مقايسه با والدين نياز دارد. در اين حالت، مطمئن ترين و سريعترين روش، استفاده از نشانگرهاي ژنتيكي مبتني بر DNA خصوصا نشانگرهاي ريزماهواره است كه مي تواند در تشخيص قطعي دورگه ها نقش مهمي را ايفا كند.

Among vertebrates, most of the fishes are unique for the lack of acrosome in their spermatozoa. The sperm enters the egg through micropyle of the egg. This has facilitated heterologous fertilization in many fishes and led to hybridization and polyploidization. Hybridization is performed both in the nature and domesticated fishes. Today, some of the hybrids have high growth rate than their parents so artificial hybridization be carried out among some economic species. Some of hybrids have high similarity to their parents, so identification and verification of hybrids is impossible. This identification needs both phenotypic (morphometric and meristic) traits and molecular analysis in compared with parents. In this case, the most confidence and the quickest method are molecular markers based on DNA, especially microsatellite markers. It could play an important role in the precise confirmation of fish hybrids.