عنوان مقاله :
بررسي ارتباط پلي‌مورفيسم ژن گيرنده پروژسترون با سقط مكرر خودبه‌خودي: يك گزارش كوتاه
عنوان به زبان ديگر :
A survey on Relationship Between Progesterone Receptor Gene Polymorphisms and Recurrent Spontaneous Abortions: A Short Report
پديد آورندگان :
ناصري ارزنق، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم دارويي، تهران، ايران , مروتي، سعيد دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله(عج) - مركز تحقيقات ژنتيك انساني، تهران، ايران
كليدواژه :
سقط‌هاي مكرر خودبه‌خودي , ژن گيرنده پروژسترون , پلي‌مورفيسم , چند شكلي تك نوكلئوتيدي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سقط‌هاي مكرر خودبه‌خودي به عنوان يك رويداد تكرارپذير از دو يا بيشتر سقط قبل از هفته 20 تعريف مي‌شود. در سقط مكرر به عنوان يك بيماري چندعاملي مسائل متعددي دخيل است و نقص ژنتيكي به عنوان يكي از عوامل عمده خطر براي سقط مكرر مطرح مي‌باشد. به نظر مي‌رسد وجود پلي‌مورفيسم در ژن گيرنده پروژسترون يكي از عوامل ژنتيكي دخيل در وقوع سقط مكرر باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي ارتباط پلي‌مورفيسم ژن گيرنده پروژسترون با سقط مكرر مي‌باشد.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي 50 زن با سابقه سقط مكرر خودبه‌خودي با علت نامشخص به عنوان گروه بيمار و 50 زن بدون سابقه سقط مكرر و داراي حداقل 2 باروري موفق به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. براي بررسي پلي‌مورفيسم‌هاي G1031C و G1978T در ژن گيرنده پروژسترون از تكنيك ARMS-PCR استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون مجذور كاي و آزمون دقيق فيشر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته‌ها: براي پلي‌مورفيسم G1031C فراواني آلل‌هاي GG، CC و GC به ترتيب در افراد گروه كنترل 72%، 6% و 22% و در افراد گروه بيمار 54%، 16% و 30% بود (0/008=p). براي پلي‌مورفيسم G1978T نيز فراواني آلل‌هاي GG، TT و GT به ترتيب در افراد گروه كنترل 76%، 0% و 24% و در افراد بيمار 70%، 2% و 28% مشاهده شد كه اختلاف در مورد اين پلي‌مورفيسم در دو گروه معني‌دار نبود.
نتيجه‌گيري: پلي‌مورفيسمG1031C ممكن است با وقوع سقط مكرر مرتبط باشد اما ارتباطي بين پلي‌مورفيسمG1978T و ايجاد سقط مكرر در جمعيت مورد مطالعه يافت نگرديد. بنابراين مطالعه پلي‌مورفيسم G1031C در جمعيت‌هاي بزرگتر ممكن است تأييد كننده آن به عنوان ماركر تشخيصي در استعداد ابتلاء به سقط مكرر باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Recurrent Spontaneous Abortions (RSA) is defined as the repeated occurrence of
2 or more miscarriages before 20th week of gestation. RSA is a multifactorial disorder and genetic defects are
considered as one of the major risk factors for recurrent miscarriage. It seems the progesterone receptor gene
polymorphisms to be one of the genetic factors involved in the occurrence of recurrent miscarriage. The aim of
this study was investigating the relationship between the progesterone receptor gene polymorphisms and RSA.
Materials and Methods: In this cross-sectional study, a total of 50 women with at least two repeated abortions
as patients group and 50 women without abortion history and with at least two successful pregnancy as control
group were screened for two functional single nucleotide polymorphisms (SNP), G1031C and G1978T, in
progesterone receptor gene using PCR-ARMS technique. Data was analyzed by chi-square and Fisher's exact
tests.
Results: In SNP G1031C, the frequencies of GG, CC and GC alleles in the control group were 72%, 6% and
22%, respectively and in the patients were respectively 54%, 16% and 30% (P =0.008) in which the difference
was statistically significant. In SNP G1978T, the frequencies of GG, TT and GT alleles in the controlgroup were
76%, 0% and 24%, respectively and in the patients were respectively 70%, 2% and 28% (P =0.510) in which the
difference in two groups was not statistically significant.
Conclusion: The results of this study showed that the polymorphism G1031C is significantly higher in the
patients with idiopathic recurrent pregnancy loss (RPL) than in the control subjects. However the association
between the polymorphism G1978T and RSA is not significant. Therefore, the same study in a larger population
may suggest the G1031C as a diagnostic marker for susceptibility to recurrent miscarriage.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
