بينامتنيت(تناص) واژه عدل بين زبان عربي و قرآن

Intertextuality of the Word Judge between Arabic Language & Quran

قرآن وحي منزل الهي در شكل ظاهري آن بر زبان عربي نازل شده است، لذا از ديرباز لغت‌شناسان و مفسران براي فهم آيات و الفاظ قرآني، به زبان عربي و اشعار معاصر زمان نزول يا پيش از آن مراجعه مي‌كردند، امّا به طور قطع، معاني و مدلولات چنين متن مقدسي كه تاثيري شگرف در زندگي عرب آن زمان و سپس در انسان‌ها در مناطق مختلف با زبان‌هاي گوناگون گذاشته و مي‌گذارد، نمي‌تواند محدود به معاني متداول زمان خود باشد. از اين رو، از ديرباز، دانشمندان مسلمان، در صدد كشف نسبت معنايي بين زبان عربي و قرآن بوده‌اند تا به دقت آشكار شود، الفاظ قرآن در چه معاني، با زبان معاصر خود، مشترك و در چه معاني متفاوت است. در اين مقاله، بر اساس اين رويكرد كه در حقيقت كشف بينامتنيت(تناص) است، به روش تحليلي توصيفي و كتابخانه‌اي، تلاش مي‌شود ماده عدل در زبان عربي و قرآن با توجه به منابع اصيل و معتبر بررسي شده و اشتراكات و تفاوت‌هاي كاربرد قرآن با زبان عربي كشف و ذكر شود.

Holy Quran has been revealed in Arabic thus in order to understand the Quranic verses and words, the philologists and interpreters referred to this language and the poetries during that era. Definitely the meanings and referents of such a Holy Book would have special effect on Arabs' lives of that period and thus on other humans in different times with different languages. So Muslim scientists attempted to discover the relationship between Arabic language and Quran in order to find out the differences between their language and Quranic. Current paper with the abovementioned approach – intertextuality in fact – tries to survey the word Judge in Arabic language & Quran and express the similarities and differences in descriptive – analytical method.