عنوان مقاله :
بررسي شيمي كاني، همبرزايي و سنسنجي سنگهاي ديابازي گنبدهاي نمكي سازند هرمز، جنوب ايران (استان هرمزگان)
عنوان به زبان ديگر :
Mineral chemistry, paragenesis and geochronological studies of the Hormuz Formation diabase rocks in the salt domes of sothern Iran, Hormozgan Province
پديد آورندگان :
احمديمقدم، پريچهر دانشگاه هرمزگان - گروه زمين شناسي , مرتضوي، محسن دانشگاه هرمزگان - گروه زمين شناسي , پوستي، محمد دانشگاه هرمزگان - گروه زمين شناسي , احمديپور، حميد دانشگاه شهيد باهنر - گروه زمين شناسي
كليدواژه :
گنبد نمكي , سازند هرمز , دياباز , شيمي كاني , همبرزايي , سنسنجي
چكيده فارسي :
سنگهاي ديابازي سازند هرمز، دستخوش انواع فرآيندهاي ثانويه دگرساني و دگرگوني رخسارهي شيست سبز تا اوايل رخسارهي آمفيبوليت شدهاند. اين سنگها، در نتيجه فرآيند دگرنهادي نفوذي و دگرساني گرمابي، دگرسان و به دليل سيالهاي آبدار غني از CO2 و برهمكنش سنگ-سيال، دگرگون شدهاند. كانيهاي فلدسپات، پيروكسن، اليوين، آپاتيت، روتيل، مگنتيت و پيريت، جزء كانيهاي ماگمايي اوليهي اين سنگها و ساير كانيهاي موجود در اين سنگها، فراورده تبديل كانيهاي اوليه در اثر دگرساني و دگرگوني گرمايي هستند. فلدسپاتها به لابرادوريت، آلبيت و ارتوكلاز تفكيك ميشوند. لابرادوريت و آلبيت در دماي كمتر از 700 درجهي سانتيگراد و فشار كمتر از 6 كيلوبار متبلور شدهاند كه شرايط دماي باز تبلور آنهاست. ارتوكلاز در 700 درجهي سانتيگراد، 6 كيلوبار و بيش از 1000 درجهي سانتيگراد، بيش از 7 كيلوبار متبلور شدهاند و جزء كانيهاي ماگمايي است. كلينوپيروكسنها به اوژيت و ديوپسيد تفكيك ميشوند كه در دماي 1100 تا 1300 درجه سانتيگراد متبلور شده و جزء كانيهاي ماگمايي هستند. پيروكسنها نيمه قليايي تا قليايي هستند و در محيط بازالتهاي تولئيتي درونصفحهاي يا بازالتهاي كفاقيانوسي تشكيل شدهاند. پلاژيوكلاز فلدسپاتها و كلينوپيروكسنها شرايط اكسيدان را نشان ميدهند. با توجه به زيركنهاي تجزيه شدهي ديابازهاي گنبد نمكي بند معلم (Ma 4/6 ± 4/539) و گنبد نمكي چمپه (Ma 1/6 ± 5/543)، سن تبلور و تشكيل اين سنگها، كامبرين پيشين است. بيشتر اين زيركنها، خاستگاه ماگمايي دارند. سن اين ديابازها نشان ميدهد كه نفوذ آنها همزمان و/يا پس از شروع كافتشدگي پيشين زيستي نو تا كامبرين پيشين بخش شمالي صفحهي عربستان و رسوبگذاري سازند هرمز در حوضهي خليج فارس بوده است.
چكيده لاتين :
The studied diabase rocks of the Hormuz Formation have undergone a variety of secondary processes and greenschist facies to amphibolite facies metamorphism. These rocks are metasomatized due to the effect of infiltrating metasomatism and hydrothermal alteration and are metamorphed due to CO2-rich aqueous fluids and rock-fluid interaction. Feldespat, pyroxene, olivine, apatite, rutile, magnetite and pyrite are the primary magmatic minerals present in these rocks and other minerals, are products of the transformation of the primary minerals due to metasomatism and thermal metamorphism. Feldspars are labrador, albite and orthoclase. Labrador and albite were crystalized at tempretures of <700 and pressures of <6 kbar which is their recrystallization tempreture. Orthoclase was crystalized at tempretures and pressures of 700, 6 kbar and >1000, >7 kbar and is a magmatic mineral. Clinopyroxens are augite and diopside and were crystalized at 1100 to 1300 and are magmatic minerals. Pyroxenes are subalkaline to alkaline and were formed within plate tholleitic basalt or oceanic floor basalt environment. Plagioclase and pyroxene minerals show oxidation conditions. According to the analyzed zircons from Band-e Moullem (539/4 ± 6/4 Ma) and Champeh (543/5 ± 6/1 Ma) salt dome diabase, these rocks have been crystalized and formed during Early Cambrian time. In addition, most of these zircons have a magmatic origin. This estimated age suggests that the intrusion of these diabase, occurred during and/or after the Neoproterozoic to Early Cambrian rifting of the northern part of the Arabian plate and the sedimentation of the Hormuz Formation in the Persian Gulf Basin.
عنوان نشريه :
بلورشناسي و كاني شناسي ايران
عنوان نشريه :
بلورشناسي و كاني شناسي ايران