شماره ركورد :
1014585
عنوان مقاله :
شناخت سازوكار جايگيري توده گرانيتوييدي ظفرقند (جنوبخاوري اردستان) به روش ناهمگني پذيرفتاري مغناطيسي (AMS)
عنوان به زبان ديگر :
Determination of emplacement mechanism of Zafarghand granitoid Pluton (Southeast of Ardestan) by using anisotropy of magnetic susceptibility method (AMS)
پديد آورندگان :
صادقيان، محمود دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده علوم زمين , گوانجي، نگار دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده علوم زمين , قاسمي، حبيب الله دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده علوم زمين , رمضاني اومالي، رمضان دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده علوم زمين
تعداد صفحه :
26
از صفحه :
109
تا صفحه :
134
كليدواژه :
ناهمگني پذيرفتاري مغناطيسي , مناطق تغذيه‌كننده , سيل , ظفرقند , پهنه ساختاري اروميه- دختر
چكيده فارسي :
توده گرانيتوييدي ظفرقند با گسترة تركيبي گابرو تا گرانيت و سن اوايل تا اواسط ميوسن در 35 كيلومتري جنوبخاوري اردستان رخنمون دارد. اين توده نفوذي درون سنگ‌هاي آتشفشاني و آتشفشاني-رسوبي ائوسن در پهنه ساختاري اروميه-دختر جايگزين شده است. در اين پژوهش، سازوكار جايگيري تودة گرانيتوييدي ظفرقند به‌روش ناهمگني پذيرفتاري مغناطيسي براي نخستين بار بررسي شد. برپايه بررسي‌هاي صحرايي، سنگ‌نگاري،تجزيه و تحليل پارامترهاي مغناطيسي اندازه‌گيري‌شده، تودة نفوذي ظفرقند به 5 قلمروتقسيم شده است. قلمروهاي 2 و 4 گابرويي تا كوارتزديوريتي و قلمروهاي 1، 3 و 5 گرانوديوريتي تا گرانيتي هستند. برپايه همه شواهد، به‌ويژه شواهدي از آميزش ماگمايي در مناطق مرزي قلمروهاي داراي تركيبات بازيك-حد واسط (گابرو تا كوارتزديوريت) و قلمروهاي داراي تركيب‌هاي فلسيك‌تر (گرانوديوريت، گرانيت و توناليت)، به‌نظر مي‌رسد قلمروهاي 2 و 4 منطقه‌هاي تغذيه‌كننده بوده‌اند. همچنين، نخست اين قلمروها جايگزين شده‌اند و سپس در قلمروهاي 1، 3 و 5، جريان‌هاي ماگمايي كم شيب بزرگ (يا چه‌بسا به‌صورت يك سيل) جايگزين شدهاند. قلمرو 1 خود داراي دو زيرقلمرو A1 و B1 است. گفتني است كه در هنگام جايگيري اين توده نفوذي، فرايندهاي جدايش بلورين، آميزش ماگمايي و آلايش پوسته‌اي در پيدايش و تحول آن سهيم بوده‌اند
چكيده لاتين :
Zafarghand granitoid pluton with compositional range from gabbro to granite and early to middle Miocene age cropped out about 35 km of SE Ardestan. This pluton intruded the Eocene volcanic and volcanosedimentary rocks of the Urumieh - Dokhtar structural zone. In this research, for the first time, the emplacement mechanism of Zafarghand granitoidic pluton method has been investigated using of anisotropy of magnetic susceptibility (AMS). Based on field observations, as well as petrography and interpretations of magnetic parameters, Zafarghand pluton divided into 5 domains (1A, 1B, 2, 3, 4 and 5). Domain 1, in turn, is divided into 1A and 1B. Domains 2 and 4 are lithologically, gabbro to quartzdiorite and have been emplaced first. They have played as feeder zones. Domains 1A, 1B, 3, and 5 are dominantly granodioritic to granitic composition and have been emplaced as a big and low dip magmatic flow (or possibly as a sill). The occurrence of gabbro to quartzdiorite as well as grandiorite, granite and tonalite in the margin borders of the body, are all indication of magma mixing. It is should be noted that during emplacement of the pluton studied, fractional crystallization, magma mixing and crustal contamination contributed to its generation and the evolution as well.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
پترولوژي
فايل PDF :
7495732
عنوان نشريه :
پترولوژي
لينک به اين مدرک :
بازگشت