ساختارشناسي سلوك حضرت آدم(ع) و حضرت موسي(ع) با تأكيد بر قرآن

The Morphology of Adam and Moses's Manner by Emphasizing Quran

از آنجا كه خداوند متعال قرآن كريم را براي هدايت بشر نازل كرده است، در بيان معارف اين كتاب آسماني از روش‌هاي متعدد و متنوعي استفاده نموده است. يكي از رايج‌ترين روش‌هاي بيان معارف قرآن استفاده از قالب قصه است. قصص قرآن علاوه بر آنكه سرشار از حكمت و عبرت‌آموزي هستند، از نظر ساختاري هم از قواعد خاصي پيروي مي­كنند. از اين رو محققان داستان­هاي قرآني را از جهات گوناگون همچون كوتاهي و بلندي، ايجاز، تكرار، تنوع اسلوب، نظم ويژه در بيان حوادث، وجود تشابه و تفارق و ... بررسي كرده‌اند. از ميان داستان­هاي قرآن، سرگذشت پيامبران از اهميت والايي برخوردار بوده و پژوهش‌هاي بسياري بر اين مبنا انجام پذيرفته است. مقاله حاضر به بررسي وجوه اشتراك ساختار سلوك داستان زندگي حضرت آدم(ع) و حضرت موسي(ع) از ابتدا تا بعثت اين دو پيامبر پرداخته است.

Since Holy Quran's Descent is to guide human beings, there are various and numerous methods to express Its educations. One of the most popular and common methods is applying the story format. The stories are full of philosophies and lessons and they all follow special rules. Thus the researchers have studied Quranic stories from different aspects such as length, repetition, similarities, differences, viciousness and etc. Messengers' histories were of special importance amongst all Quranic stories and many researches have been done upon them. The present article surveys and studies similar aspects of Adam and Moses's Manner from the very beginning (of human creation) to Muhammad's Revelation.