بررسي فضاهاي بي‌دفاع شهري در سطح محله (مورد مطالعه: محله هرندي تهران)

از مهمترين دلايل توزيع متفاوت جرايم در سطح محله هاي شهري تفاوت ميزان فضاهاي بي دفاع در سطح محله ها است. اين فضاها به دليل شرايط كالبدي و اجتماعي خود نقش بسزايي در افزايش جرايم و بزهكاري ها دارند. وجود چنين فضاهايي علاوه بر افزايش امكان وقوع جرم موجب كاهش احساس امنيت شهروندان مي‌شوند. در همين راستا، بررسي فضاهاي بي دفاع باتوجه به تأثيري منفي اي كه بر امنيت و احساس امنيت شهروندان و همچنين كاركرد فضاهاي اطراف خود دارند ضرورت دارد. بنابراين، هدف از اين پژوهش بررسي و پهنه بندي فضاهاي بي دفاع در سطح محله هرندي در منطقه12 تهران ميباشد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش توصيفي–تحليلي ميباشد. روش گردآوري اطلاعات نيز اسنادي و ميداني است. شاخص هاي مورد استفاده در پژوهش حاضر به منظور بررسي پراكندگي فضاهاي بي دفاع در سطح محله شامل تاريك فضاها، حضور(غياب) مردم در فضاها، ضعف كالبدي، ضعف فعاليت و آلودگي محيط مي باشند. براي پهنه بندي فضاهاي بي دفاع در سطح محله، محله براساس معابر محلي اصلي به 20بلوك تقسيم شد. بعد از امتياز دهي به بلوك ها در هر شاخص (امتيازي بين 0 و 3) شاخص هاي مورد بررسي با روش آنتروپي شانون وزن-دهي و درنهايت به كمك تكنيك ويكور بلوك هاي محله رتبه بندي شدند. نتيجه پژوهش نشان مي دهد بين بلوكهاي مختلف محله از نظر بي دفاع بودن فضاها تفاوت زيادي وجوددارد. همچنين، نتايج پهنه بندي محله هرندي از نظر فضاهاي بي دفاع حاكي از منطبق بودن بي دفاع ترين بلوك محله پارك هرندي و فضاهاي اطراف آن مي باشد(بلوك 16). از ديگر بلوك هايي كه در سطح محله هرندي امتياز بالايي در بي دفاع بودن كسب نمودند ميتوان به پارك حقاني(بلوك 13) و فضاهاي اطراف آن و همچنين به بخش نزديك به بازار تهران اشاره كرد(بلوك 20).