رابطه پايبندي به نماز و سلامت روان در كاركنان شركت ايران خودرو در غرب تهران

Relationship of adherence to prayer and mental health at Iran Khodro Co employees in west of Tehran

سابقه و هدف: آموزه‌هاي ديني نشان مي‌دهد كه پايبندي به نماز بهترين وسيله در جهت تامين سلامت رواني فرد محسوب مي‌شود و برخي پژوهش‌هاي صورت گرفته اين واقعيت را تائيد مي‌كند. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه پايبندي به نماز و سلامت روان در كاركنان شركت ايران خودرو واقع در غرب شهر تهران بوده است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 205 نفر از كاركنان شركت ايران خودرو واقع در غرب تهران در سال 1388، مورد ارزيابي قرار گرفتند. ابزار سنجش مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه اطلاعات كلي، پرسشنامه پايبندي به نماز و پرسشنامه سلامت روان بوده است و جهت تحليل داده ها از روش‌ها‌ي آماري توصيفي و استنباطي استفاده شده است. يافته‌ها: نتايج حاصل نشان داد كه بين پايبندي به نماز و سلامت روان همبستگي معنادار منفي وجود دارد و اين فرضيه در سطح كمتر از ( -0/367 =r و 0/001>p ) تأييد شد. بين پايبندي به نماز با نشانگان جسماني ( 0/338- =r و 0/005>p ) ؛ بين پايبندي به نماز و اضطراب و بي‌خوابي ( 0/311- = r و 0/001>p )؛ بين پايبندي به نماز با نارسا كنش وري اجتماعي ( 0/287-= r و0/001>p ) و بين پايبندي به نماز با افسردگي (0/340-= rو0/001> p) رابطه معنادار وجود داشت. هم‌چنين نتايج نشان داد كه ميزان پايبندي به نماز و نيز ميزان سلامت روان افراد متأهل و مجرد يكسان است؛ ميزان تحصيلات بر پايبندي به نماز مؤثر نيست در حالي‌كه ميزان تحصيلات بر سلامت روان مؤثر است و سابقه كاري تأثيري بر پايبندي به نماز و سلامت روان نداشته است. استنتاج: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه ميزان پايبندي به نماز مي‌تواند ميزان سلامت روان را پيش‌بيني نمايد. بنابراين با برنامه يزي در راستاي گسترش باورهاي ديني و التزام عملي به اين فريضه الهي مي‌توان به سلامت روان جامعه مورد مطالعه و موارد مانند آن كمك كرد.

Background & Purpose: Religious teachings indicate that adherence to prayer is the best way to provide mental health and some researches confirm the fact .This study investigated the relationship of adherence to prayer and mental health at Iran Khodro Co employees in west of Tehran. Materials and Methods: In this study, 205 people at Iran Khodro Co. employees in west of Tehran in 2009 were evaluated. The instruments were a general information questionnaire, adherence to prayer researcher-made questionnaire and a general health questionnaire. For evaluation and data analysis, statistical descriptive and inferential methods were used. Results: The results showed that there is negative correlation between the adherence to prayer and mental health. The significance of this hypothesis is proved at the level of less than p<0.001 and r=-0.367 between adherence to prayer with the somatic symptoms (p<0.005 and r=-0.338) between adherence to prayer and anxiety and insomnia (p<0.001 and r=-0.311) between adherence to prayer and social dysfunction (p<0.001 and r=-0.287) and between adherence to prayer and depression (p<0.001 and r=-0.340) was a significant relationship. The results also showed that the rate and amount of adherence to prayer and mental health is equal between married and singles. Education was not effective to the adherence to prayer while it was effective on mental health. The results also showed that years of service has no effect to adherence of prayer and mental health. Conclusion: Based on the findings of this study it is concluded that the adherence to prayer can predict the extent of mental health. So custodians of culture can improve psychological health by extending the religious belief and attendance to prayer in the studied social group and other similar society.