سنجش ميزان پايداري امنيت اجتماعي در سكونتگاه‌هاي روستايي (مورد مطالعه: روستاهاي مرزي هيرمند)

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي پايداري امنيت اجتماعي سكونتگاه‌هاي مرزي هيرمند است. در اين راستا، برطبق فرمول كوكران 384نفر از سرپرستان خانوار به عنوان جمعيت نمونه انتخاب شدند و برحسب نمونه گيري تصادفي نسبت سهم پرسشنامه 44روستاي نمونه‌گيريشده مشخصشد. جمع‌آوري دادهها براساس روش ميداني ازطريق مصاحبه مستقيم با اهالي روستا و همچنين مصاحبه با شوراها و دهياران و مسئولان گردآوري شدهاست. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم‌افزار spss و Expert Choice استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد در تمامي شاخص هاي مطرح‌شده به جز شاخص هاي دسترسي به مراكز آموزشي، دسترسي به مراكز بهداشتي، فرصت پيشرفت، رضايت از عملكرد نهادها، رضايت از امكانات تفريحي و رضايتمندي از منظر روستا ميانگين به دست آمده پايين تر از حد ميانه -عدد3- است به اين معنا كه ميزان پايداري اجتماعي سكونتگاه‌هاي مرزي كم است و تنها در شاخص هاي سلامتي محيط، رضايت از زندگي در روستا و فقدان بيماريهاي عفوني ميزان پايداري زياد است. همچنين، نتايج رتبه بندي مهمترين اقدامات مرزي براي امنيت روستاهاي مرزي هيرمند نشان داده شد. در بين اقدامات موردنظر نبود حمل موادمخدر و ساير كالاهاي غيرمجاز از مرزهاي غيرمجاز با ميانگين 591/0، كاهش قاچاقچيان كالا در جهت فقدان تبعيض و نابرابري گروههاي اجتماعي با ميانگين 278/0، تردد اشخاص از دروازه‌هاي رسمي و غير رسمي مطابق با آيين نامه‌ها با ميانگين 083/0، برهم نخوردن آرامش مرزي و فقدان درگيري‌ها و اختلافات مرزي با ميانگين 048/0 بالاترين و پايين ترين وزن ها را به خود اختصاص دادهاند.