تنوع فرهنگي، حقوق بشر و رهيافت امنيت بشري

Cultural Diversity, Human Rights and Approach of Human Security

در ديدگاه تنوع فرهنگي،تمامي ملل و جوامع در سراسر جهان با سوابق فرهنگي،تاريخي و مذهبي گوناگون،هم زمان ضمن تاكيد بر مختصات و ويژگي هاي مربوط به خود و با رعايت ارزش هاي فرهنگي و مذهبي خويش،در مفهوم كلان جهان شمولي حقوق بشر سهيم هستند.از اين رو لازم به تاكيد است كه استدلال اصلي در مفهوم تنوع فرهنگي به هيچ وجه تقويت سفسطه نسبيت گرايي فرهنگي نيست.آنچه اولويت دارد،تقويت گفت و گوي بين فرهنگي براي رسيدن به تعاريفي جهان شمول از حقوق بشر است،كه مقدم چنين رويكردي نيز،احترام به تنوع فرهنگي است.در اين رابطه،تجربه تاريخي نيز پشتوانه لازمي را براي اين بحث فراهم كند.فرهنگ ها و تمدن هاي بسياري در طول تاريخ دچار فراز و فرود شده اند.تعدادي از آنها رشد كرده،شكوفا شده و سيطره يافته و تعدادي ديگر در سراشيبي زوال قرار گرفته اند.هر چند كه در ظاهر،تنوع فرهنگي،حقوق فرهنگي ملت ها،امنيت بشري،توسعه اقتصادي و حقوق بشر،عناصري مجزا و متمايز به نظر مي رسند،لكن هر يك داراي ارتباطي بهم تنيده و منسجم با يكديگر بوده و افول يا توسعه هر يك،به طور مستقيم و موثر بر ديگري تاثيرگذار خواهد بود.در اين مقاله،تنوع فرهنگي را در ارتباط با حقوق بشر و امنيت بشري بررسي و ارزيابي گرديده است كه تا چه ميزاني قابليت همزيستي مسالمت آميز بين فرهنگهاي مختلف در يك كشور،منطقه و نيز صحنه جهاني در چنين نگرشي فراهم مي شود.هر چند كه هنوز ابهام ها و ايرادهاي فراواني در اين ارتباط وجود دارد؛لكن وضعيت موجود مي تواند به عنوان محل ثبات مناسبي،براي تحولات آتي در اين حوزه تلقي شود.