عنوان مقاله :
بهينه سازي چند هدفه متوسط زمان سفر در خطوط مترو با در نظر گرفتن توام اثرات مكاني و پراكندگي
عنوان به زبان ديگر :
Multi-objective optimization of average travel time for a metro line by considering both location and dispersion effects
پديد آورندگان :
سلماس نيا، علي دانشگاه قم - دانشكده فني و مهندسي - دپارتمان مهندسي صنايع , عبدزاده، بهنام دانشگاه قم - دانشكده فني و مهندسي , حسين زاده، اميرحامد دانشگاه قم - دانشكده فني و مهندسي
كليدواژه :
متوسط زمان سفر , بهينهسازي چند هدفه , شبيهسازي و همبستگي , واريانس
چكيده فارسي :
تنظيم زمانهاي پيشروي قطارها (فاصله زماني ميان شروع حركت دو قطار متوالي) يك مسئله مهم براي شركتهاي راهآهن شهري محسوب ميگردد. در اين مسئله با دو هدف متضاد متوسط زمان سفر مسافران و نرخ پربودن واگن مواجه هستيم. تا كنون روشهاي مختلف بهينهسازي چندهدفه براي حل اين مسئله مورد بررسي قرار گرفته است اما هيچكدام از اين رويكردها واريانس اهداف و همچنين همبستگي ميان آنها را در فرآيند بهينهسازي لحاظ ننمودهاند. از اين رو، اين مطالعه يك رويكرد مدلسازي و حل بر اساس شبيهسازي گسسته – پيشامد و متدولوژي سطح پاسخ براي اين مسئله ارائه مينمايد كه نهتنها ميانگين اهداف را در يك ناحيه مطلوب قرار ميدهد بلكه همچنين سعي مينمايد حساسيت آنها را نسبت به متغيرهاي اختلال كمينه كند و در عين حال همبستگي ميان اهداف را نيز در نظر گيرد. به منظور بررسي عملكرد رويكرد پيشنهادي، خط 4 مترو تهران مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج بدست آمده برتري رويكرد پيشنهادي را نسبت به تكنيكهاي موجود نشان ميدهد
چكيده لاتين :
Headways (i.e. the time period between the departure times of two consecutive transportation vehicles) is an important issue for urban railway companies. In this problem we are facing with two conflicting objectives, average passenger travel time and rate of carriage fullness. Until now different multi-response optimization procedure for solving this problem is studied but these approaches do not consider responses variance and covariance between them in optimization process. Therefore this research presents a modeling and solution approach based on discrete-event simulation and response surface methodology that not only puts average of response in satisfactory region but also try to minimize the variance of responses relative to noise variable and also consider covariance between them. In order to evaluate the performance of the proposed approach, Tehran metro line 4 has been assessed. The results show that the proposed approach is superior to existing techniques.
عنوان نشريه :
مدل سازي در مهندسي
عنوان نشريه :
مدل سازي در مهندسي