بررسي اثر بيماري‌زايي باكتريBacillus thuringiensis var.kurstaki روي سنين مختلف لاروي سوسك كلرادوي سيب زمينيLeptinotarsa decemlineata(say) و اثر تشديدكننده‌هاي گياهي در افزايش كارآيي آن در شرايط آزمايشگاه

در اين بررسي اثر باكتري Bacillus thuringiensis var.kurstaki Strain EG2424 روي سنين مختلف لاروي سوسك كلرادوي سيب زميني (Leptinotarsa decemlineata (say ، و امكان افزايش كارآيي آن توسط دو ماده گياهي كافئين و عصاره آبي چريش در شرايط آزمايشگاه مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش‌ها در دماي 4 ± 25 درجه سانتي‌گراد و رطوبت نسبي 5±65 درصد و دوره روشنايي 16 ساعت در شبانه روز انجام شد. لاروهاي مورد نياز براي انجام آزمايش‌ها از كلني پرورشي ايجاد شده روي غذاي طبيعي تأمين شد. سنين لاروي مورد نظر با استفاده از اندازه‌گيري عرض كپسول سرتفكيك گرديد. در بررسي حساسيت لاروهاي سنين اول، دوم، سوم و چهارم سوسك كلرادوي سيب زميني مقادير Lc50 براي سنين مزبور به ترتيب 86/03،377،183/1297 و 3096 پي پي ام محاسبه گرديد. اثر تشديدكنندگي كافئين و چريش به تفكيك در اختلاط با باكتري و در قالب طرح كرت‌هاي كاملاً تصادفي با 6 تيمار و 4 تكرار روي لارو سن سوم سوسك كلرادو بررسي شد. نتايج به دست آمده نشان دادند كه كافئين و چريش خاصيت تشديدكنندگي بالايي در افزايش كارآيي باكتري دارند و مخلوط حداقل غلظت مؤثر باكتري (618 پي پي ام) و كافئين با غلظت 4000 پي پي ام بعد از 144 ساعت 80 درصد تلفات ايجاد نمود در حالي كه كافئين و باكتري هر كدام به تنهايي به ترتيب 10 و 20 درصد تلفات را باعث شدند. علاوه بر اين مرگ و مير در تيمارهاي حاوي كافئين سريع‌تر ظاهر گرديد. اختلاط غلظت 618 پي پي ام از باكتري با عصاره آبي حاصل از چريش با غلظت 35000 پي پي ام بعد از 144 ساعت موجب 5/77 درصد تلفات شد. در صورتي كه باكتري و عصاره آبي چريش هر يك به تنهايي به ترتيب 5/22 و 25 درصد تلفات ايجاد كردند. مشخص گرديد كه ميانگين وزن لاروهايي كه از غذاي حاوي كافئين خالص و چريش خالص تغذيه كرده بودند با اطمينان 95 درصد كمتر از وزن لاروهاي تيمار شاهد بود.