بررسي ارتباط سبك زندگي اسلامي با سلامت روان دانشجويان دانشگاه بيرجند

Evaluation of the Relationship between Islamic Lifestyle and Students’ Mental Health at Birjand University

سابقه و هدف: سلامت روان به عنوان يكي از دو ركن سلامتي، لازمهي يك زندگي مفيد، مؤثر و رضايتبخش است. با توجه به نقش برجسته و منحصربهفرد دانشجويان بهعنوان مديران و آيندهسازان هر جامعه، تأمين سلامت روان آنها و نيز شناسايي و حذف عوامل منفي مؤثر بر سلامت روان آنها ضروري است؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط سبك زندگي اسلامي با سلامت روان دانشجويان دانشگاه بيرجند انجام گرديد. مواد و روش­ها: جامعهي آماري پژوهش حاضر، كليهي دانشجويان دانشگاه بيرجند در سال تحصيلي 1393-1392 بود. بدين منظور 300 نفر از دانشجويان (150 نفر دختر، 150 نفر پسر) به روش نمونهگيري خوشهاي تصادفي، انتخاب گرديدند. براي جمعآوري اطلاعات از پرسشنامهي سلامت عمومي گلدبرگ (Goldberg) و پرسشنامهي سبك زندگي اسلامي كاوياني (فرم كوتاه) استفاده شد. نتايج با كمك نرمافزار SPSS، از طريق محاسبه ضريب همبستگي پيرسون، آزمون رگرسيون خطي چندگانه و آزمون دقيق فيشر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: براساس نتايج حاصل از اين پژوهش، بين سبك زندگي اسلامي و سلامت روان با ضريب همبستگي 0/24 در سطح 0/05 (0/05>P) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه 6 درصد از واريانس متغير سلامت روان، ناشي از سبك زندگي اسلامي است. سبك زندگي اسلامي بر سلامت روان تأثير مثبت و معناداري در گروه دختران داشت (0/05>P)؛ اما در گروه پسران، رابطهي معناداري وجود نداشت (0/05>P). نتايج حاصل از اجراي آزمون دقيق فيشر نشان ميدهد كه با 95 درصد اطمينان، سلامت روان در گروه دختران رابطهي قويتري با سبك زندگي اسلامي نسبت به گروه پسران دارد (1/96

Background and Purpose: Mental health as one of the two major dimensions of health is a prerequisite for an effective and fulfilling life. Considering the unique role of students as future administrators in communities, it is necessary to guarantee their mental health and identify and eliminate negative factors, which adversely affect their mental health. Therefore, this study was performed to survey the relationship between Islamic lifestyle and students’ mental health in Birjand University. Materials and Methods: The study population consisted of all students at Birjand University. For this purpose, 300 students (150 male and 150 female students) were selected via random cluster sampling in 2013-2014. The study tools included the General Health Questionnaire by Goldberg and Islamic Lifestyle Questionnaire (short form) by Kaviani. For data analysis, Pearson’s correlation coefficient test, multiple linear regression analysis, and Fisher’s test were performed, using SPSS. Results: Based on the findings, there was a significant positive relationship between Islamic lifestyle and mental health (P<0.05). Pearson's correlation coefficient between Islamic lifestyle and mental health was estimated at 0.24. The findings showed that 6% of variance in mental health was associated with Islamic lifestyle. Moreover, the findings indicated a significant positive correlation between these variables in the female group (P<0.05); however, no significant correlation was found in the male group (P<0.05). Based on Fisher’s test, mental health was more significantly correlated with Islamic lifestyle in the female group, compared to the male group (95% CI, z>1.96). Conclusion: Based on the findings, there was a meaningful correlation between Islamic lifestyle and mental health among female and male participants. Also, mental health had a stronger correlation with Islamic lifestyle among females than males. Therefore, social and demographic characteristics may play a more significant role in mental health than gender.