بررسي رابطه ابعاد دعا و سلامت معنوي در بيماران تحت درمان با دياليز استان ايلام

An Investigation of the Relationship between the Dimensions of Prayer and Spiritual Health among Patients under Dialysis in Ilam, Iran

سابقه و هدف: در برخي از بيماران تحت درمان با دياليز، سلامت رواني، جسماني و معنوي مختل ميشود. رفتارهاي مذهبي بهويژه دعا ميتواند باعث افزايش انرژي معنوي و ايجاد نگرش مثبت در بيماران شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ابعاد دعا با سلامت معنوي در بيماران تحت درمان با دياليز استان ايلام در سال 1393 انجام گرفت. مواد و روشها: بدين منظور تعداد 150 نفر از بيماران مراجعهكننده به كلينيكهاي تخصصي و بيمارستانهاي سطح استان ايلام بهصورت نمونهگيري دردسترس انتخاب شدند و دو پرسشنامهي دعاي پولوما (Poloma) و پندلتون (Pendelton) و سلامت معنوي پالوتزيان (Paloutezian) و اليسون (Ellison) را تكميل نمودند. طرح تحقيق از نوع همبستگي بود و دادههاي پژوهش با روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندمتغيري تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: يافتههاي پژوهش ارتباط مثبتي بين تمام ابعاد دعا (تناوب دعا، تجربه قبلي دعا و نگرش نسبت به دعا) با سلامت معنوي نشان داد. بالاترين ضريب همبستگي مربوط به تجربه قبلي دعا ميباشد كه مهمترين متغير پيشبين در پژوهش حاضر است. ضرايب تحليل رگرسيون با روش ورود مكرر براي تركيب خطي متغيرهاي ابعاد دعا و سلامت معنوي در سطح كمتر از 0/001 معنا‌دار بود. استنتاج: يافته‌هاي پژوهش نشان ميدهد كه بين ابعاد دعا و سلامت معنوي در بيماران تحت درمان با دياليز استان ايلام رابطه معناداري وجود دارد؛ بنابراين براي افزايش سلامت معنوي بيماران و افزايش بهداشت رواني آنها توجه به ابعاد دعا و بهصورت كلي عبادت و ارتباط با خداوند، اهميت دارد.

Background and Purpose: Patients under dialysis may experience various spiritual, physical, and mental disorders. Religious behaviors, especially prayer, can enhance spiritual health and positive attitude among these patients. The present study was conducted to investigate the relationship between prayer and spiritual health in patients under dialysis in Ilam, Iran in 2014. Materials and Methods: In total, 150 patients, referring to specialized clinics and hospitals of Ilam, were selected via available sampling. The subjects completed the Spiritual Health Questionnaire by Paloutzian and Ellison and Prayer Questionnaire by Paloma and Pendelton. Data were analyzed, using Pearson's correlation coefficient test and multiple regression analysis. Results: The results showed a significant positive correlation between the dimensions of prayer (i.e., frequency of praying, prior experience of prayer, and attitudes towards praying) and spiritual health. The highest correlation coefficient was related to the prior experience of praying, which was the most important predictive variable in this study. The regression coefficient between prayer and spiritual health was statistically significant at < 0.001. Conclusion: The present findings highlighted the relationship between prayer and spiritual health in patients under dialysis in Ilam, Iran. Therefore, different dimensions of prayer, and praying in general, are important in enhancing patients' spiritual health and mental health.