پديد آورندگان :
خامنه باقري، رامين دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات قلب و عروق - گروه قلب و عروق، مشهد، ايران , احمدي، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات قلب و عروق - گروه قلب و عروق، مشهد، ايران , حق پرست، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي، مشهد، ايران , كارگر، شهرام دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي، مشهد، ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: ميزان بروز سكته قلبي در دوران حاملگي 6 مورد در هر 100000 تولد است كه در سه ماهه سوم شايع‌تر است. ميزان موربيديتي مادر 19-37% و مرگ‌و‌مير جنين 9-13% ذكر شده است. بيشترين منطقه سكته قلبي در دوران بارداري در ناحيه قدامي است (78%). عوامل خطر بروز سكته قلبي در دوران بارداري شامل: سن بالاي 35 سال مادر، پرفشاري خون، ديابت، مصرف دخانيات، پره اكلامپسي، عفونت‌ها و ترومبوفيلي مي‌باشد. از طرفي حاملگي از عوامل مساعدكننده براي dissection كرونر مي‌باشد. در مطالعه حاضر يك مورد سكته قلبي در حاملگي گزارش شد.
گزارش مورد: بيمار زن 37 ساله با حاملگي دوم بود كه در هفته 37 بارداري با تشخيص انفاركتوس حاد وسيع ناحيه قدامي بستري شده و تحت درمان فيبرينوليتيك قرار گرفته بود. پس از انجام آنژيوگرافي در مركز ارجاعي با توجه به اينكه ضايعه ترومبوتيك بوده و جريان ديستال كرونر مناسب بود ابتدا تحت درمان دارويي ضد پلاكتي و ضد انعقادي قرار گرفت. پس از 12 ساعت دچار دردهاي زايماني و احتمالاً خونريزي پشت جفتي شده و زايمان واژينال صورت گرفت. بيمار با تأخير چند روزه تحت تعبيه استنت روي ضايعه dissected رگ كرونري قرار گرفت. پس از حدود 50 روز با توجه به افت شديد عملكرد قلبي بيمار، براي بيمار دفيبريلاتور داخل قلبي (ICD) تعبيه شد.
نتيجه‌گيري: در صورت وقوع سكته قلبي در بارداري، بهترين روش برقراري مجدد جريان خون در عروق قلبي، روش مداخله‌اي تهاجمي (آنژيوگرافي و تعبيه استنت عروق كرونر) و پس از آن ادامه درمان دارويي ضد پلاكتي است. در اين بيمار با توجه به اينكه ضايعه كرونر در آنژيوگرافي در ابتدا ترومبوتيك بوده و و جريان ديستال كرونر مناسب بود، تعبيه استنت با تأخير و پس از چند روز درمان ضد پلاكتي و ضد انعقادي انجام گرفت. توصيه مي‌شود در صورت وقوع سكته حاد قلبي در خانم باردار در مركزي كه امكان مداخله تهاجمي وجود نداشته باشد، در صورتي كه حيات مادر در مخاطره باشد ابتدا از فيبرينوليتيك استفاده گردد و سپس مداخله تهاجمي صورت گيرد.
چكيده لاتين :
Introduction: The incidence of myocardial infarction (MI) during pregnancy is 6 cases per 100000 births which occur more commonly at third trimester. Its maternal morbidity is 19-37% and fetal mortality is 9-13%. Anterior wall is the most common location of myocardial infraction (78%). The risk factors for myocardial infarction during pregnancy included: maternal age >35 year, hypertension, diabetes, smoking, preeclampsia, infections, and thrombophilia. On the other hand, pregnancy is a predisposing factor for coronary artery dissection. In this study, a case of myocardial infarction during pregnancy was reported.
Case report: The patient was a 37 year old pregnant woman with second pregnancy who was admitted with diagnosis of acute anterior ST elevation Myocardial infarction at 37th weeks of gestation. She had received fibrinolytic agent. After performing angiography in referral center, regarding to that the lesion was thrombotic and with good distal run off, antiplatelet and anticoagulant agents was administrated for her. After 12 hours, active labor started, probably because of retroplacental bleeding, and vaginal delivery was performed. With some days delay, percutaneous coronary intervention (PCI) was done on the dissected lesion of Left anterior descending artery by using of drug-eluting stent (DES). After 50 days, implantable cardioverter-defibrillator (ICD) was implanted for her because of low left ventricular systolic function.
Conclusion: If myocardial infarction occurs in pregnancy, invasive approach (angiography and Coronary stenting and then, continuing the antiplatelet agent is best choice for re-run off. In this patient, according to the angiography result, some thrombosis in LAD artery with good distal run off, antiplatelet and anticoagulant agents were administrated for her and after some days delay, angioplasty was done. If acute myocardial infarction occurs in the center without the procedures of invasive intervention, if the mother's life is threatened, at first, fibrinolytic should be used and then, invasive intervention be performed.
