تاثير كشش ايستا، پويا و تركيبي بر لاكتات خون و كوفتگي عضلاني تاخيري ناشي از اجراي يك جلسه تمرين حاد پلايومتريك

مقدمه: هر چند تمرينات پلايومتريك ماهيتا آسيب‌رسان هستند، اما به دليل اهميتي كه دارند مي‌توان از روش‌هايي مانند حركات كششي براي كاهش خطر آسيب‌هاي بالقوه آن استفاده كرد. هدف: هدف از اين تحقيق، بررسي و مقايسه تاثير كشش-هاي ايستا، پويا و تركيبي بر لاكتات خون و كوفتگي عضلاني تاخيري به ترتيب، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از اجراي يك جلسه تمرين حاد پلايومتريك است. روش شناسي: 46 پسر تمرين‌نكرده با ميانگين سني 1.05±16.62 سال، قد 5.64±169.89 سانتي‌متر، وزن 5.04±56.73 كيلوگرم، و نمايه‌ي توده‌ي بدني 1.64±19.72 كيلوگرم بر متر‌مربع؛ به‌طور تصادفي در يكي از گروه‌هاي كشش ايستا، پويا ، تركيبي و بدون‌كشش قرار گرفتند. پس از اجراي 1±7 دقيقه حركات كششي توسط گروه‌هاي كشش، پروتكل تمرين پلايومتريك توسط همه‌ي گروهها به‌طور مشابه اجرا شد. لاكتات خون قبل و بلافاصله پس از تمرين؛ و كوفتگي عضلاني قبل از تمرين، 24 و 48 ساعت پس از تمرين با استفاده از پرسشنامه 10 امتيازي رابينسون سنجيده شدند. آزمون‌هاي t وابسته، تحليل واريانس(ANOVA) و توكي در سطح معناداري 0.05> p، جهت تجزيه و تحليل آماري داده‌ها مورد بهره‌برداري قرار گرفتند. هرچند غلظت لاكتات خون در هر چهار گروه پس از تمرين، افزايش معني‌داري را نشان داد، اما اين افزايش در گروه كشش پويا به‌طور معني‌داري در مقايسه با گروه بدون كشش، پايين‌تر بود (2./.P=). كوفتگي عضلاني تاخيري 24 و 48 ساعت پس از تمرين نسبت به قبل از آن، افزايش معني‌داري يافت. تفاوتي در كوفتگي عضلاني آزمودني‌هاي چهار گروه، 24 ساعت پس از تمرين مشاهده نشد، اما 48 ساعت پس از تمرين اين شاخص در گروه كشش پويا بطور معني‌داري پايين‌تر بود (1./.P=).نتيجه گيري: به‌طور كلي، در مقايسه با كشش ايستا و تركيبي، استفاده از كشش پويا قبل از تمرين پلايومتريك با توليد لاكتات خون و كوفتگي عضلاني كمتري همراه خواهد بود.

Despite of injurious effects of plyometric training, it is possible to use the stretch training for attenuating of degenerative consequences of plyometric exercises. The purpose of this study was to investigate the effect of static, dynamic and combined stretching on blood lactate and delayed muscle soreness immediately, 24 and 48 hours after of one acute plyometric exercise session. 46 untrained males with a mean age of 16.62±1.05 years, height 169.89±5.64 cm, weight 56.73±5.04 kg, and body mass index of 19.72±1.64 kg/m2, were randomly assigned into static, dynamic, and combined stretching groups and a non-stretching one. After completing the 7±1 minutes of stretching by traning groups, it is periscribed a plyometric exercise protocol. Blood lactate evaluated before and immediately after exercise protocol. Also, delayed muscle soreness in pre-, and 24 and 48 h after plyometric session were measured using Robinson's 10-point questionnaire. It is applied the paired t, analysis of variance and Tukey tests at a significance level of (P<0.05) for extraction of results. Although blood lactate showed a significant increases after exercise in four groups, but its elevation was significantly (P=0.02) lower in the dynamic than non-stretching group. Delayed muscle soreness significantly increased 24 and 48 hours after plyometric protocol as well. In addition, It is observed no significantly differences in muscle soreness 24 h after exercise, while it was only significantly lower (P=0.01) in dynamic group 48 h after plyometric exercise. Generally, comparing to static and combined stretch training, performing of dynamic stretching before plyometric exercise will be along with lower blood lactate accumulation and muscle soreness.