اث‍رب‍خ‍شي‌ آموزش‌ م‍ع‍ارف‌ م‍ه‍دوي‌ ب‍ر ب‍ه‍زيستي روان‌ش‍ن‍اختي‌ و ج‍ه‍ت‌گ‍ي‍ري‌ زن‍دگي‌

Effectiveness of Mahdavi Teachings in Psychological Well-being and Life

سابقه و هدف: يكي از اهداف روانشناسي قرن حاضر ارتقاء بهزيستي روان‌شناختي است. بنابراين پژوهش حاضر با هدف اثربخشي آموزش معارف مهدوي بر بهزيستي روان‌شناختي و جهت‌گيري زندگي دانش‌آموزان پسر پايه اول دبيرستان شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش، نيمه آزمايشي با استفاده از پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل است و جامعه آماري را دانش آموزان پسر پايه اول دبيرستان منطقه 3 شهر اصفهان تشكيل داد. حجم نمونه 30 نفر بود كه به روش خوشه‌اي تصادفي از يك دبيرستان در منطقه 3 شهر اصفهان، يك گروه 15 نفري به‌صورت تصادفي به‌عنوان گروه آزمايش و يك گروه 15 نفري به‌عنوان گروه كنترل، انتخاب گرديدند. ابزار اندازه‌گيري دو پرسشنامه مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف (RSPWB :Ryff scale psychological wellbeing) و پرسشنامه جهت‌گيري زندگي (lOT-R :Life Orientation Test-Revised) شاير و كارور (scheier and carver) بود. براي تجزيه وتحليل داده‌ها، از آمار توصيفي و استنباطي به‌ويژه تحليل كوواريانس چندمتغيري استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش معارف مهدوي بر بهزيستي روان‌شناختي تأثير مثبت داشته؛ ولي آموزش معارف مهدوي تأثيري بر جهت‌گيري زندگي دانش‌آموزان نداشته است. استنتاج: نتايج فوق لزوم توجه به معارف مهدوي در افزايش بهزيستي روان‌شناختي دانش‌آموزان را نشان مي‌دهد.

Background and Objectives: Promotion of psychological well-being is one of the objectives of the current century psychology. Therefore, this study was carried out to evaluate the effectiveness of the Mahdavi teachings on psychological well-being and life orientation in the first grade high school male students in Isfahan. Materials and Methods: This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest and control group. The study population consisted of 30 first grade high school male students in District 3 of Isfahan. The participants were selected from a high school in District 3 of Isfahan through random cluster sampling method that were randomly allocated to control and experimental groups (n=15 in each group). The data collection instruments included Ryff Scale of Psychological Well-Being and Life Orientation questionnaire of Scheier and Carver. To analyze the data, descriptive and inferential statistics, especially multivariate analysis of covariance, were used. Results: Mahdavi teachings had a positive impact on psychological well-being, but it did not affect the students’ life orientation Conclusion: Considering Mahdavi teachings seems to be necessary to promote psychological well-being in students.