تاثير هشت هفته تمرين هوازي تداومي و تناوبي شديد بر مقادير VEGF-A و VEGFR-2 بافت مغز موش‌هاي صحرايي نر ويستار

EFFECT OF EIGHT WEEKS CONTINUES and HIIT EXERCISES ON VEGF-A and VEGFR-2 LEVELS IN STRATUM, HIPPOCAMPUS and CORTEX OF WISTAR RAT BRAIN

هدف: تحقيق حاضر، بررسي تاثير هشت هفته تمرين استقامتي در مقايسه با تمرين تناوبي با شدت بالا بر مقادير VEGF-A و VEGFR2 در سه ناحيه استراتوم، هيپوكامپ و قشر بافت مغز موش صحرايي نر ويستار بود. روش­شناسي: بدين منظور از 24 سر موش نر نژاد ويستار (9 هفته،20±200 گرم) استفاده شد. موش­ها پس از يك هفته آشنايي با محيط آزمايشگاه به روش تصادفي به سه گروه: كنترل (Cont)؛ تمرين تداومي استقامتي؛ تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) تقسيم و پروتكل هشت هفته­اي تمرين تداومي و تناوبي را انجام دادند. 24 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين حيوانات كشته و نمونه­گيري در سه ناحيه استراتوم، هيپوكامپ و قشر بافت مغز انجام گرفت. ميزان پروتئين VEGF-A، VEGFR2 از طريق روش وسترن بلات انجام شد. براي بررسي اختلاف معناداري در مقادير VEGF-A و VEGFR2در سه گروه از آناليز واريانس يكطرفه استفاده شد. يافته­ها: نتايج نشان داد كه مقادير پروتئين VEGF-A در ناحيه استراتوم در گروه HIIT، در ناحيه هيپوكامپ در گروه تمرين تداومي استقامتي و در ناحيه قشر هر در گروه HIIT بيش از گروه كنترل بود (5/0>P). همچنين مقادير پروتئين VEGFR2 در دو ناحيه استراتوم و هيپوكامپ در هر دو گروه بيش از گروه كنترل بود. در حالي كه در ناحيه قشر اين تفاوت معني­دار نبود. نتيجه­گيري: يافته­هاي پژوهش حاضر نشان داد كه هر دو روش تمرين تداومي استقامتي و تناوبي با شدت بالا مي تواند باعث افزايش مقادير پروتئين­هاي VEGF-A و VEGFR2 گردد . با اين حال ورزش تناوبي با شدت بالا به علت مزيت زماني مي­تواند جايگزيني مناسب براي تمرين تداومي استقامتي باشد.

The purpose of this study was to investigate the effect of eight week continues and HIIT exercise on VEGF-A and VEGFR-2 levels in stratum, hippocampus and cortex of wistar rat brain. Methods: for this purpose, 24 wistar rats (age: 9 weeks, weight: 200±20gr) were selected. After one week of familiarization with laboratory environment, they were randomly divided into three groups consisted of: control, continuous training and high intensity interval training. They did continuous and high-intensity interval training for eight-weeks. Twenty four hours after last section of exercise they sacrificed and sampling of stratum, hippocampus and cortex were performed. Then, for assessment of VEGF-A and VEGFR-2 level, western blot method was used and for statistical analysis of the data's, the one-way ANOVA was used. Data of this study illustrated that VEGF-A protein in the stratum in HIIT and in hippocampus, the continuous training and in the cortex HIIT group was higher than the control group (P<0.05). Also VEGFR2 protein in the stratum and hippocampus area in both groups were higher than control group. While this difference was not significant in cortex. The results showed that both continuous and high-intensity interval training can increase the amount of VEGF-A and VEGFR2 proteins. Thus HIIT because of the time advantage can.