تأثير تمرين عضلات تنفسي در ارتفاع بر مصرف انرژي دمي، اشباع اكسيژن سرخرگي و عملكرد 1500 متر دوندگان استقامت تيم ملي

EFFECT OF INSPIRATORY MUSCLE TRAINING AT HIGH ALTITUDE ON ENERGY COST, ARTERIAL OXYGEN SATURATION and 1500M PERFORMANCE OF NATIONAL TEAM'S ENDURANCE RUNNERS

هدف پژوهش حاضر بررسي اثرات يك دوره تمرين عضلات دمي در ارتفاع بر انرژي مصرفي دمي، اشباع اكسيژن سرخرگي و عملكرد دوندگان تيم ملي استقامت بود.12مرد دونده استقامت تيم ملي (سن14/3±41/24سال، قد23/4±50/180سانتي‌متر، وزن 46/3± 75/66 كيلوگرم، BMI07/1±53/20درصد) در شرايط هايپوكسي به طور تصادفي به دو گروه تمرين عضلات دميIMTو كنترل تقسيم شدند. از آزمودني‌ها آزمون‌هاي دوي1500متر، حداكثر قدرت عضلات دمي(S-Index)، انرژِي مصرفي عضلات دمي و SpO2 قبل و 24ساعت بعد انجام شد. برنامه تمريني شامل تمرينات مشابه تداومي، تناوبي، هوازي و مقاومتي براي هر دو گروه بود. دوندگان، به طور ميانگين 16جلسه در هفته به مدت چهار هفته زندگي در ارتفاع، تمرين در ارتفاع و تمرين در پايين (اجراي3 جلسه تمرين فقط روزهاي زوج در ارتفاع پايين و ادامه تمرينات به همراه خواب در ارتفاع بالا)در تمرينات حضور يافتند. تمرينات عضلات دمي براي گروه IMT شامل30 تكرار با بيني بسته 2 بار در روز (صبح و عصر) 7 روز هفته به مدت چهار هفته با50% S-Index اجرا گرديد. براي تحليل داده‌ها از روش آماري تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر در سطح معني‌داري (05/0P≤) استفاده شد. تمرين عضلات دمي منجر به كاهش معناداري در زمان دوي 1500 متر، افزايش قدرت عضلات دمي از قبل تا بعد از تمرين و عدم تفاوت بين گروهي در انرژي مصرفي دو گروه شد. تفاوت معناداري SpO2 مشاهده نگرديد (05/0P≤). به طور كلي به نظر مي‌رسد استفاده از تمرين عضلات دمي به همراه تمرين اختصاصي در شرايط هايپوكسي، موجب افزايش قدرت عضلات دمي، بهبود كار تنفسي، كاهش ميزان تهويه و كاهش زمان دوي 1500 متر در ارتفاعات پايين‌تر مي‌گردد.

Purpose: The aim of this study was to investigate the effect of inspiratory muscle training at high altitude on Energy cost, peripheral capillary oxygen saturation and 1500m performance among endurance runners. Methods: The study was carried on a group of Twelve endurance male runners (age: 244.41±3.14yrs, height: 180.5±4.23cm, weight: 66.75±3.46 kg, Body mass index: 20.53±1.07) among Iranian national team were randomly divided into case IMT training and control group in hypoxic condition. Exhaustive testing 1500m, energy coast, strength Index and arterial oxygen saturation tests were taken before and 24hour after. Training program include same continues, interval, aerobic and resistance training for two groups. Runners performed 16 training session per week in high live train high and low (LHTH, L) within four weeks (just 3 training sessions per week at even days performed at low altitude). Results: Data were analyzed by analysis of ANOVA repeated measure (P£0.05). Inspiratory muscle training at hypoxia due to significant decrease in 1500m running time, inspiratory muscle strength and Energy coast in both group, but the differences in peripheral capillary oxygen saturation were not significant (P£0.05). Conclusions: This study suggests that using inspiratory muscle training along with specified training in hypoxia increases inspiratory muscle strength and reduction in the work of breathing meanwhile it decreases ventilation and 1500meter running time in lower altitude.