پديد آورندگان :
فراست كيش، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد اراك، - گروه مشاوره , پيراني، ذبيح دانشگاه آزاد اسلامي واحد اراك، - گروه مشاوره , خدابخشي كولايي، آناهيتا دانشگاه خاتم، تهران - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي و علوم تربيتي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: شادكامي به عنوان يكي از فاكتورهاي روانشناسي مثبت، امروزه اهميت ويژه اي دارد. از اين رو، شناخت عوامل مؤثر بر آن، در افزايش بهزيستي نقش بسزايي ايفا ميكند. هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين بهزيستي روانشناختي و شادكامي با جهت گيري مذهبي در دانشجويان دختر مي باشد. مواد و روش ها: روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي است. نمونه مورد پژوهش، شامل 200 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اراك (1394-1393) بودند كه به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. آن ها به سه پرسشنامه پرسشنامه بهزيستي روانشناختي( Ryffs Scales of Psychological Well-being) Ryffs و پرسشنامه شادكامي آكسفورد (Oxford Happiness Inventory) و مقياس جهت گيري مذهبي (Religious Orientation Sacle Allport's) Allport پاسخ دادند. داده ها با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام، تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان داد كه بين بهزيستي روانشناختي، شادكامي و جهت گيري مذهبي دروني در سطح 0/325 ( 0/05>P) رابطه مثبت و معنادار و همچنين بين بهزيستي روانشناختي، شادكامي و جهت گيري مذهبي بيروني در سطح 0/137_(P<0/05) رابطه منفي و معنادار وجود دارد. علاوه بر اين، رابطه بين شادكامي و بهزيستي روانشناختي در سطح 0/236 (P=0/05) مثبت و معنادار مي باشد. استنتاج: نتايج پژوهش حاضر بر رابطه بين جهت گيري مذهبي و بهزيستي روانشناختي با شادكامي تأكيد دارند. از اين رو، پيشنهاد مي گردد كه در برنامه هاي پيشگيرانه (اوليه و ثانويه)، آموزش ها و مداخلات مذهبي و همچنين شادكامي بيشتر مد نظر قرار بگيرند.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: Nowadays, happiness as one of the positive psychology factors is of fundamental importance. Therefore, identifying the factors affecting this concept would be considerably helpful in the enhancement of well-being. Regarding this, the aim of the current study was to investigate the relationship of psychological well-being and happiness with religious orientation in female students. Materials and Methods: This descriptive and correlational study was conducted on 200 students of Islamic Azad University, Arak Branch, who were selected through cluster sampling method in 2014-2015. Data collection was performed using three research instruments including Ryff’s Psychological Well-being Scale, Oxford Happiness Questionnaire, and Allport's Religious Orientation Scale. Data analysis was performed through Pearson product-moment correlation and regression analysis. Results: According to the results, there was a significant direct correlation between psychological well-being, happiness, and internal religious orientation (r=0.325, P<0.05). However, psychological well-being, happiness, and external religious orientation were indirectly correlated (r=0.0137, P<0.05). In addition, a significant positive correlation was observed between happiness and psychological well-being (r=0.263, P<0.05). Conclusion: As the findings of the present study indicated, religious orientation and happiness are associated with psychological well-being. Consequently, religion and happiness should be more considered in planning the preventive programs (primary and secondary).
