شماره ركورد :
1015549
عنوان مقاله :
بررسي ارتباط ميزان پروتئين پلاسمايي A مرتبط با بارداري (PAPP-A) با ديابت بارداري
عنوان به زبان ديگر :
Association of Pregnancy-Associated Plasma Protein A (PAPP-A) and Gestational Diabetes
پديد آورندگان :
رمضاني، سميه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده پرستاري و مامايي، تهران، ايران , احمدي، محبوبه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده پرستاري و مامايي، تهران، ايران , ثقفي، حميد دانشگاه علوم پزشكي قزوين - دانشكده پيراپزشكي، قزوين، ايران , عليپور، محمود دانشگاه علوم پزشكي قزوين - دانشكده پزشكي - گروه آمار زيستي، قزوين، ايران
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
61
تا صفحه :
69
كليدواژه :
ديابت بارداري , پروتئين پلاسمايي A مرتبط با بارداري , بارداري
چكيده فارسي :
مقدمه: ديابت شايع‌ترين عارضه طبي در بارداري مي‌باشد كه اثرات نامطلوبي روي مادر و نتايج جنيني و نوزادي دارد. ديابت بارداري در 5-3% بارداري‌ها اتفاق مي‌افتد. تشخيص زودهنگام ديابت بارداري مي‌تواند از بروز اين عوارض جلوگيري كند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين ميزان پروتئين پلاسمايي A مرتبط با بارداري (PAPP-A) با ديابت بارداري به منظور تشخيص يك عامل خطر جهت پيشگويي ديابت بارداري انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه تحليلي آينده‌نگر از بهمن ماه سال 1394 تا مهر ماه سال 1395 بر روي 250 زن باردار مراجعه‌كننده به 6 مركز بهداشتي قزوين انجام شد. در سن 14-11 هفته ميزان PAPP-A اندازه‌گيري شد و سپس در هفته 28-24 تست تحمل گلوكز خوراكي 75 گرمي بر روي نمونه‌ها انجام شد و ارتباط بين PAPP-A و ديابت بارداري مورد بررسي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 21) و آزمون‌هاي كاي دو، تي تست من ويتني، خطر نسبي و رگرسيون لوجستيك انجام شد. ميزان p كمتر از 0/05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: 24 نفر (30/8%) از افراد با كاهش ميزان PAPP-A و 15 نفر (8/7%) از افراد با ميزان طبيعيPAPP-A به ديابت بارداري مبتلا شدند. بر اساس آزمون كاي دو، بين دو گروه از نظر ابتلاء به ديابت بارداري تفاوت آماري معني‌داري وجود داشت (0/001>p) و خطر ابتلاء به ديابت بارداري در گروه با كاهش PAPP-A 3/90 برابر بيشتر از گروه كنترل بود (CI- 1/87 – 8/14 P<0/001) نتيجه‌گيري: پايين بودن ميزان PAPP-A در سن 11-14 هفته مي‌تواند به عنوان يك عامل خطر احتمالي در بروز ديابت بارداري باشد، بنابراين مي‌تواند به عنوان يك تست تشخيصي زودهنگام جهت پيشگيري از عوارض نامطلوب جنيني و مادري به‌كار رود.
چكيده لاتين :
Introduction: Gestational diabetes mellitus is the most common medical complication during pregnancy that negatively affects the health of mother and fetus and neonate. Gestational diabetes mellitus occurs in 3-5% of pregnancies. Early detection of gestational diabetes can prevent of these complications. This study was performed with aim to determine the association between pregnancy-associated plasma protein A (PAPP-A) and gestational diabetes to detect a risk factor for predicting gestational diabetes. Methods: This prospective analytical study was performed on 250 pregnant women referring to six healthcare centers of Qazvin from February to October 2016. PAPP-A was measured at 11-14 gestational weeks, then 75 gr glucose tolerance test was performed on the samples at 24-27 gestational weeks. The association between gestational diabetes and PAPP-A was studied. Data were analyzed by SPSS software (version 21) and Chi-square, t-test, Mann-Whitney, relative risk, and logistic regression. PResults: Twenty-four subjects (30.8%) of patients with decreased PAPPA and 15 (8.7%) of patients with normal PAPP-A were diagnosed with gestational diabetes. Chi-square test showed significant difference between two groups based in terms of gestational diabetes (P<0.001). The risk of gestational diabetes in the patients with decreased PAPP-A was 3.90 times more than control group (CI=1.87-8.14, P<0.001) Conclusion: Low level of PAPP-A at gestation weeks of 11-14 can be a possible risk factor for the incidence of gestational diabetes. Therefore, it can be used as an early detection test for preventing the fetal and maternal adverse effects.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
زنان و مامايي و نازايي ايران
فايل PDF :
7497422
عنوان نشريه :
زنان و مامايي و نازايي ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت