رابطه سبك‌هاي مقابله مذهبي با كيفيت زندگي افراد HIV مثبت

Relationship between Religious Coping Styles and Quality of Life in HIV Positive Patients

سابقه و هدف: ايدز يك بيماري است كه به لحاظ ايجاد مشكلات اجتماعي فراوان، تفكرات سوء حاكم بر جامعه و برچسب اجتماعي، نه‌تنها از جنبه جسماني بلكه از بعد سلامت رواني نيز وضعيت بيماران را متأثر كرده و تمامي ابعاد زندگي افراد بيمار را تحت تأثير قرار مي‌دهد. در اين راستا هدف از اين پژوهش بررسي رابطه سبك‌هاي مقابله مذهبي و كيفيت زندگي بيماران HIV مثبت مي‌باشد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصيفي- همبستگي است. نمونه پژوهش شامل 105 بيمار HIV مثبت تحت پوشش مراكز مشاوره بيماري‌هاي رفتاري دانشگاه علوم پزشكي زاهدان بود كه در شش ماهه اول سال 1392 با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه مقابله مذهبي افلاك سير و Coleman و كيفيت زندگي چند بعدي مربوط به بيماران مبتلا به ايدز بود و داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگي Pearson و رگرسيون گام به گام تجزيه و تحليل گرديدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين سبك‌هاي مقابله مذهبي (Coping Religious Styles) (فعاليت مذهبي، ارزيابي خيرخواهانه و مقابله فعال) و كيفيت زندگي رابطه مثبتي وجود دارد؛ اما رابطه بين سبك‌هاي مقابله مذهبي (احساسات منفي نسبت به خدا و مقابله منفعل) و كيفيت زندگي منفي مي‌باشد. نتايج تحليل رگرسيون نيز حاكي از آن بود كه مؤلفه احساسات منفي نسبت به خدا (0/35R Adjusted=) بيشترين نقش را در تبيين كيفيت زندگي اين بيماران دارد. استنتاج: افزايش مقابله مذهبي مثبت و كاهش مقابله مذهبي منفي در افراد HIV مثبت مي‌تواند سبب بهبود كيفيت زندگي اين بيماران شود. همچنين مي‌توان از برنامه‌ريزي آموزشي جهت تقويت مقابله مذهبي به‌عنوان راه‌كار مناسبي جهت توانبخشي اين بيماران استفاده كرد.

Background and Purpose: AIDS is a disease that not only affects physical health but also mental wellbeing of patients due to the myriad social problems, dominant misconceptions, and social stigma. Therefore, we aimed to investigate the relationship between religious coping strategies and quality of life in HIV-positive patients. Materials and Methods: This descriptive-correlational study was performed on 105 HIV patients visiting the behavioral counseling centers of Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran, in the first half of 2013. The participants were chosen using the convenience sampling method. The data collection instruments included the multidimensional QOL questionnaire for AIDS (MQoL-HIV) and Aflak seir and Goleman’s Religious Coping Styles Questionnaire. The obtained data were analyzed using Pearson correlation coefficient and stepwise regression. Results: The results showed a positive relationship between religious coping styles (religious activities, charitable assessment, and active coping) and quality of life, but a negative association was noted between religious coping styles (negative feelings toward God and passive coping) and quality of life. Regression analysis showed that the component of negative feelings toward God (adjusted R2=0.35) plays the greatest role in the quality of life of these patients. Conclusion: Increased positive religious coping and reduced negative religious coping can improve the quality of life in HIV patients. To promote religious coping, educational programs can be used as a guideline for rehabilitation of these patients.