مقايسه شدت پريشاني اخلاقي پرستاران شاغل در بخش‌ كودكان با پرستاران بخش مراقبت‌ ويژه كودكان در بيمارستان‌هاي استان مازندران

Comparison of Moral Distress Severity between Pediatric Ward and Pediatric Intensive Care Unit Nurses

سابقه و هدف: با توجه به جايگاه اخلاق در حرفه پزشكي و پرستاري و اين مهم كه مراقبت از كودك به جهت سن و حساسيت شرايط طبي متفاوت از ساير بخش‌ها مي‌‌باشد، مطالعه حاضر با هدف مقايسه شدت پريشاني اخلاقي پرستاران شاغل در بخش‌ كودكان با پرستاران بخش مراقبت ويژه كودكان انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي، مقايسه‌اي بين 111 پرستار شاغل در بخش‌هاي كودكان و مراقبت ويژه كودكان بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال 1396 مي‌باشد كه جمع‌آوري اطلاعات آن با استفاده از پرسشنامه ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي و پريشاني اخلاقي Corley انجام شده و تجزيه و تحليل داده‌هاي آن از طريق روش آماري توصيفي و استنباطي Mann-Whitney و Kruskal-Wallis صورت گرفته است. يافته‌ها: در اين مطالعه شدت پريشاني اخلاقي در 75 درصد از پرستاران بخش كودكان در سطح پايين و در 25 درصد در سطح متوسط قرار داشت. در بخش مراقبت ويژه كودكان نيز سطح شدت پريشاني اخلاقي 58/8 درصد از پرستاران در حد پايين و 41/2 درصد در حد متوسط بود؛ به‌طوري كه ميانگين شدت پريشاني اخلاقي پرستاران در بخش كودكان 37/48 درصد و در بخش ويژه كودكان 58/02 درصد به‌دست آمد. استنتاج: نتايج نشان مي‌دهند كه شدت پريشاني اخلاقي در پرستاران بخش مراقبت ويژه كودكان در مقايسه با پرستاران بخش كودكان در سطح بالاتري قرار دارد؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود برنامه‌ريزان آموزش اخلاق حرفه‌اي با مشورت كارشناسان اسلامي، كلاس‌ و يا كارگاه‌هاي اخلاق حرفه‌اي را براساس نياز و با توجه به شئونات مذهبي تدوين و برگزار نمايند.

Background and Purpose: Ethics is an integral part of medical and nursing professions, and care in pediatric ward is different from other wards due to patients’ age and sensitivity of their medical conditions. Therefore, we aimed to compare the severity of moral distress among nurses working in pediatric wards and pediatric intensive care units. Materials and Methods: This descriptive comparative study was performed in 111 nurses working in pediatric wards and pediatric intensive care units of selected hospitals affiliated to Mazandaran University of Medical Sciences, in 2017. Data were collected using a demographic checklist and Corley’s Moral Distress Scale. To analyze the data, we used descriptive statistics and inferential tests such as Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis. Results: In this study, moral distress severity in 75% of the nurses in pediatric wards was low, and in 25%, it was at a moderate level. In 58.8% of pediatric intensive care unit nurses, the severity of this condition was low, and in 41.2%, it was moderate. In other words, the average severity of moral distress in the pediatric ward nurses was 37.48, and in the pediatric intensive care unit nurses, it was 58.02. The comparison of severity of moral distress among nurses working in these two wards showed a significant difference (P<0.005). Conclusion: The results indicate a higher moral distress level in pediatric intensive care unit nurses than in nurses of pediatric wards. Therefore, professional ethics education planners are suggested to develop professional ethics workshops based on the needs and religious ethics and using advice from Islamic experts.