جنبش بنيادگراي فرهنگي مذهبي نوين

The Modern Fundamental Religious - Cultural movement

پژوهش حاضر با هدف مطالعة جامعه‌شناختي جنبش‌ نوظهور فرهنگي-مذهبي در ايران مي‌باشد. مسأله اصلي محقق در مورد چگونگي و شيوه عملكرد اين جنبش‌ مي‌باشد و سؤال تحقيق نيز در مورد چيستي اهداف و آرمان‌ها و چگونگي سازماندهي، شيوه‌هاي عضوگيري و زمينه‌هاي اجتماعي آن مي‌باشد. در اين تحقيق برخي از مؤسسات فرهنگي مذهبي موجود در شهرهاي مختلف ايران، كه فعاليت آنها از يك جنس مي‌باشد، جنبش بنيادگراي فرهنگي نام نهاده شد. فعاليت اين جنبش به‌صورت شبكه‌اي و با فنون مختلف جذب جوانان صورت مي‌گيرد. با توجه به اينكه سطح فعاليت اين جنبش شهرهاي مختلف كشور مي‌باشد، اما در اين پژوهش دو مؤسسه نورمعرفت در كرج و بهشت در تهران به‌عنوان موردهاي مورد مطالعه انتخاب گرديد. در نهايت محقق به اين نتيجه رسيد كه جنبش مزبور طي ساليان گذشته به لحاظ كمي و كيفي پيشرفت‌هاي قابل توجهي نموده و منابع بسياري همچون منابع انساني و اعتباري و... را جذب نموده است و به سرعت در حال پيشرفت هستند.

his study aimed to study the sociological aspect new emerging religious and cultural movement in Iran. The main issue of researchers is about the method and practice of these movements. The main question of this research is: what are the aims and ideals and ways of organizing, recruiting practices and social contexts of it? In this study the cultural fundamental movements means religious and cultural institutions in different cities of Iran which their activities are same. In this study the two institutions; Noor Marefat in Karaj and Behesht in Tehran were selected as a case study. These institutions often operate in urban areas and attract the youth to their activities. In this study, these institutions have been named as cultural fundamentalist movements. Finally, the findings of authors show that this movement has made a remarkable progress in terms of quality and quantity, recruiting a lot of human resources and make progress very fast.