چكيده فارسي :
زمينه و هدف: فرسودگي شغلي در پرستاران مانع ارتقاي شغلي و نيل به اهداف مرتبط با شغل آنها ميگردد كه در نتيجه منجر به كاهش كيفيت عملكرد بيمارستانها ميشود. اين پژوهش با هدف شناسايي شيوع فرسودگي شغلي پرستاران در بيمارستانهاي ايران انجام شد.
روش كار: براي انجام اين پژوهش از روش مرور نظام مند و متاآناليز استفاده شد. براي اين منظور كليه مقالات منتشر شده در زمينه شيوع فرسودگي شغلي در پرستاران در بازه زماني 1379 تا پايان سال 1396 در 7 پايگاههاي اطلاعاتي PubMed (Medline)، Web of Science،ScienceDirect ، Scopus، Magiran، IranMedex و SID و فهرست منابع مقالات يافتشده جستجو و جمع‌آوري شد. در نهايت، تعداد 32 مقاله شرايط ورود به اين مطالعه را داشتند كه با اســتـفاده از نرم افزار Comprehensive Meta-Analysis تحليل شدند.
يافته‌ها: در اين مطالعه بر اساس مدل اثرات تصادفي شيوع فرسودگي شغلي پرستاران در بيمارستانهاي ايران 25 درصد (32-19%: حدود اطمينان 95%) به دست آمد. بيشترين شيوع فرسودگي شغلي در پرستاران در تهران در سال 1388، 75 درصد (65-82%: حدود اطمينان 95%) و كمترين شيوع فرسودگي شغلي در پرستاران در همدان در سال 1395 با 0/2 درصد (0/1-0/4%: حدود اطمينان 95%) به دست آمد. بين متغيرهاي ميانگين سني پرستاران، سال انتشار مطالعه، حجم نمونه و شيوع فرسودگي شغلي رابطه معني داري وجود داشت (p<0.05).
نتيجه‌گيري: شيوع فرسودگي شغلي تقريباً روي يك سوم پرستاران بيمارستانهاي ايران تاثير مي گذارد. بنابراين، سياستگذاران و مديران نظام سلامت بايد اقدامات جدي به منظور كاهش شيوع فرسودگي شغلي پرستاران در بيمارستانها بعمل آورند.
چكيده لاتين :
Background & objectives: Job Burnout in nurses is a barrier to job promotion and
achievement to job related goals which results in reduced hospital performance. This study
aimed to identify prevalence of job burnout among nurses in Iran.
Methods: This study was conducted using a systematic review. All published articles on
prevalence of burnout among nurses in Iran from 2000 to 2017 were searched and collected
using PubMed, Web of Science, Science Direct, Scopus, Magiran, IranMedex, SID and
Bibliography section of the retrieved papers and related journals. Finally, 32 studies which
were suitable for inclusion in the study, were reviewed using Comprehensive Meta-Analysis
software.
Results: The overall prevalence of job burnout in Iran's hospitals was 25 % (95% Cl 19%-
32%) during 2000-2017. The highest job burnout was recorded in Tehran in 2009, 75% (95%
Cl: 65%-82%) and the lowest in Hamedan in 2016, 0/2% (95% Cl: 0.1%-0.4%). Significant
statistical correlations were observed between job burnout, year of study, nurses' age and
sample size (p<0.05).
Conclusion: Occupational burnout affects about one-third of nursing staff in Iran. Thus,
managers and policymakers should take serious measures to reduce the prevalence of job
burnout among nurses.
