بررسي ارتباط ناامني غذايي، پروتئين واكنشگر C و برخي متغيرهاي اجتماعي‌اقتصادي با ابتلا به ديابت نوع 2

The Relationship Between Food Insecurity, C-Reactive Protein and Some Socio-Economic Variables in Type 2 Diabetes

زمينه با توجه به اينكه ناامني غذايي مي‌تواند پيش‌زمينه مشكلات سلامتي و تغذيه‌اي باشد، تعيين عوامل مرتبط با آن در هر جامعه‌اي ضروري به نظر مي‌رسد. هدف از اين مطالعه، بررسي ميزان امنيت غذايي، پروتئين واكنشگر C و برخي متغيرهاي اجتماعي‌اقتصادي در بيماران ديابتي نوع 2 بود. مواد و روش‌ها اين مطالعه مورد‌شاهدي در سال 1396 در مراكز جامع سلامت شهدا و مينودر قزوين روي 200 فرد مبتلا به ديابت نوع 2 و 200 فرد سالم انجام شد. امنيت غذايي با استفاده از پرسش‌نامه امنيت غذاي خانوار سازمان كشاورزي ايالات متحده آمريكا محاسبه و داده‌هاي آنتروپومتريك جمع‌آوري شد. عوامل بيوشيميايي با آزمايش خون و فعاليت بدني با استفاده از پرسش‌نامه بين‌المللي فعاليت فيزيكي اندازه‌گيري شد. براي تعيين ارتباط بين متغيرهاي مستقل كيفي از آزمون كاي دو، براي تعيين ارتباط بين متغير‌هاي كمّي از آزمون تي مستقل، براي مقايسه ميانگين دو گروه مستقل از آزمون من‌وينتي و از آزمون كروسكال واليس براي تفاوت‌هاي معني‌دار در ويژگي‌هاي كلي بر اساس چارك‌هاي تنوع غذايي و از رگرسيون لجستيك چند‌متغيره به منظور تعديل اثر متغيرهاي مخدوشگر و از نرم‌افزار N4 براي آناليز داده‌هاي غذايي استفاده شد. يافته‌ها ميانگين سني افراد مبتلا 8/2±47/1 و سالم 3/6±46/8 سال بود. ناامني غذايي و برخي متغيرهاي اجتماعي‌اقتصادي با ديابت نوع 2 ارتباط معني‌داري داشتند. ناامني غذا در گروه آزمايش با قند خون ناشتا (0/02=P) و عامل التهاب (پروتئين واكنشگر C و تعداد گلبول سفيد) ارتباط معني‌داري را نشان داد (P<0/001). نتيجه‌ گيري از آنجا كه افزايش ناامني غذايي با افزايش التهاب و ديابت نوع 2 مرتبط بود، برنامه‌ريزان بايد به كاهش ناامني غذايي در جامعه به‌ويژه افراد مبتلا به ديابت نوع 2 از طريق بهبود وضعيت اقتصادي و اصلاح الگوهاي غذايي خانوار توجه داشته باشند.

Background Food insecurity can contribute to health and nutrition problems. Thus, determining its associated factors seems necessary in all societies. Objective The current this study determined the food insecurity, C-Reactive Protein (CRP) and some socioeconomic factors in type 2 diabetic patients in Minoodar and Shohada comprehensive health centers of Qazvin in 2016. Methods This case-control study was performed on 200 type 2 diabetic patients with an average age of 47.1±8.2 and 200 healthy individuals with an average age of 46.3±8.6.Food security was determined using the Household Food Security Questionnaire. Data from anthropometric, was collected, Biochemical factors were assessed using a blood test and Physical activity was measured using International Physical Activity questionnaire (IPAQ). Chi-square test to determine the relationship between independent qualitative variables and independent T-test to determine the relationship between quantitative variables for the comparison of mean for two independent groups of the Man-Vinet test and Kruskal-Wallis test for meaningful differences in general characteristics. Moreover, multivariate logistic regression was used to moderate the effects of misleading variables and software N4 for data analysis. The minimum significant difference was considered to be less than 0.05. Findings The Mean±SD age of the patients and healthy subjects were 47.1±8.2 and 46.8±3.6, respectively. There was a significant correlation between food insecurity and socio-economic variables affecting type 2 diabetes. Food insecurity in the case group was significantly associated with fasting blood glucose (P=0.02) and inflammation factor (CRP) and WBC (P<0.001). Conclusion Increased food insecurity was associated with enhanced inflammation and type 2 diabetes; therefore, health planners should pay attention to reducing food insecurity in the community, especially in people with type 2 diabetes. This could be achieved by improving the economic situation and modifying household food patterns.