كليدواژه :
كره ي جنوبي , ايران , توسعه ي اقتصادي-اجتماعي , آيين ها و اديان , عناصر فرهنگي
چكيده فارسي :
آيين ها و اديان موجود در هر كشور، مملو از تعاليم و عناصر فرهنگي در خصوص عرصه هاي گوناگون زندگي از جمله كار و فعاليت اقتصادي براي گذران معيشت پيروان خود هستند. از آنجا كه با توجه به داده هاي آماري، پيروان آيين هاي مسيحيت، بودايي و كنفسيونيسم در كره ي جنوبي و آيين اسلام در ايران، بيشترين شمار افراد را به خود اختصاص داده اند، در اين پژوهش با استفاده از روش اسنادي و بهره گيري از نظريات ماكس وبر سعي بر آن بوده است تا عناصر فرهنگي مرتبط با توسعه ي اقتصادي و اجتماعي كه در اين اديان مستتر است مورد بررسي قرار گيرد. به عنوان نتيجه گيري كلي مي توان بيان نمود كه در كره ي جنوبي عناصر فرهنگي مرتبط با توسعه ي اقتصادي از جمله: انضباط،عقل‌گرايي، مشاركت، عدم تقديرگرايي،علم‌گرايي، قانونگرايي، وجدان كاري، احساس توانايي مسئولين و مردم در نيل به توسعه، روحيه ي انباشت سرمايه و... از طريق آموزههاي آيين ها و مذاهب گوناگون در افراد دروني شده و دستيابي به توسعه ي اقتصادي را ميسر نموده است. درحالي كه در ايران با وجود تأكيدهاي دين اسلام، به دليل شرايط تاريخي و اجتماعي حاكم بر اين كشور، عناصر فرهنگي مناسب توسعه در افراد دروني نشده است و بدين سبب شاهد كندي پيشرفت اقتصادي مي باشيم.
چكيده لاتين :
Rituals and religions in every country, rich in teachings and cultural elements of diverse areas of life, including work and economic activity to earn a livelihood for their followers. Since according to statistical data, the followers of Christianity, Buddhism and Confucianism in South Korea and Islam in Iran constitute the largest number of people, in this study using documentary method and theories of Max Weber, cultural elements related to economic and social development that is implicit in these religions are to be examined. In conclusion, it can be stated that South Korean cultural elements related to economic development, including: discipline, rationality, participation, non-fatalism, scientism, law orientation, work ethic, sense of ability of the authorities and people in the achievement of development, the spirit of accumulation of capital and so on, are internalized through teachings of various regulations and religions in individuals and also made it possible achieve to economic development. While in Iran, despite the emphasis of Islam religion, because of the historical and social conditions prevailing in the country, the suitable cultural elements of development is not internalized among individuals, so we are witnessing the slow progress of economic.
