واژانه و زبان شناسي ساخت گرا

VAZHANEH and Structural linguistic

فردينان دوسوسور (1857-1913)، زبان شناس سوئيسي يكي از مهم ترين شخصيت هاي مكتب زبان شناسي ساختگرايي است كه علاوه بر تعريف دال و مدلول، نظام زبان و گفتار، درزماني و هم زماني و محورهاي هم نشيني و جانشيني را مطرح كرد. واژانه نيز ژانريست كه آرش آذرپيك با فراروي و توجه به زبان شناسي ساخت گرا و تعاريف سوسور ارائه كرده است كه از تعريف دال و مدلول و محورهاي هم نشيني _ جانشيني و قواعد دستور زبان فراروي مي كند. اين مقاله به بررسي و تحليل ژانر واژانه و تعاريف زبان شناسي سوسور و چگونگي فراروي اين ژانر از ساختار دستور زبان (زبان شناسي ساخت گرا) از نگاه مكتب ادبي_ فلسفي اصالت كلمه مي پردازد. در اين راستا چندين مثال انتخاب شده كه قابل تعميم به واژانه هاي ديگر بوده و در آنها از ساختار دستور زبان و محور همنشيني _جانشيني فراروي شده است. هدف اين مقاله، تحليل فراروي يك نوع نوشتار (واژانه) از قواعد دستور زبان ساختگرا است.

Ferdinand de Saussure (1857_1913) , is a Swiss linguist and one the most important features of semiotics who defined cause and effect also introduced linguistic and speech system, synchrony and diachrony, paradigmatic axis and syntagmatic axis. also VAZHANEH is a style that ArashAzarpik has represented and improved based on structural linguistic and Saussure’s definitions, which gets improvement from cause and effect definition, paradigmatic axis and syntagmatic axis, and language grammar. This article includes survey and analyze on VAZHANEH style and Saussure linguistic definitions and on how this style gets improvement from language grammar (structural linguistic) from the view of philosophicalliterary school. Some examples have been chosen that can be generalized to other VAZHANEHs and have improvements from language grammar and paradigmatic axis and syntagmatic axis. The goal of this article is, analyzation of a kind of writing (VAZHANEH) based on structural linguistic grammar.