ميزان رضايت شغلي و عوامل مؤثر بر آن در كاركنان مركز بهداشت شمال تهران در سال 1392

Job Satisfaction and its Influencing Factors among Shomal Health Center of Tehran Personnel in 2014

زمينه و هدف: رضايت شغلي كاركنان از مهمترين متغيرها در حيطه رفتار سازماني است و تحقق اهداف سازماني نيز بدون آن امكان پذير نمي باشد. بنابر اين هدف اصلي اين پژوهش، بررسي رضايت شغلي كاركنان شاغل در مركز بهداشت شمال تهران وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي بود. روش و مواد: اين مطالعه مقطعي به صورت توصيفي- تحليلي انجام شد و كاركنان مركز بهداشت شمال تهران در صورت داشتن حداقل شش ماه سابقه كار در اين مطالعه مشاركت داشتند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه رضايت شغلي مينه سوتا بود. رضايت شغلي در شش حيطه و پنج سطح طبقه بندي شد. پايايي پرسشنامه از طريق محاسبه آلفاي كرونباخ تائيد شد. براي تحليل داده ها از آزمون هاي آماري توصيفي، همبستگي پيرسون، همبستگي اسپيرمن، آناليز واريانس و T مستقل در نرم افزار 18-SPSS استفاده شد. يافته ها: تعداد افراد مشاركت كننده در مطالعه 259 نفر بود. ميانگين (انحراف معيار) نمره رضايت شغلي كلي 50/1(12/3) از 100بود. بررسي نتايج در شش حيطه نشان داد كه ميزان رضايت شغلي كاركنان از امكانات مالي و رفاهي 40٪، امكانات آموزشي و ارتقاء شغلي 43/4 ٪، سياست ها و خط مشي مديريت 53/4% كيفيت روابط انساني 66/6% امنيت شغلي 54/3 ٪ و پايگاه اجتماعي حرفه 57/4 ٪بود. بين جنس و رشته شغلي ارتباط معني دار وجود داشت. نتيجه گيري: بهبود شرايط فيزيكي محل كار، افزايش مشاركت كاركنان در تصميم گيري، افزايش نسبي حقوق و دستمزد، تشويق پرسنل، ارتقاء شغلي و روابط صميمي و عميق بين آنها مي تواند موجب افزايش رضايت شغلي كاركنان شود.

Background and Objective: Job satisfaction is an important variable in the area of organizational behavior. Without job satisfaction it is not possible to achieve organizational goals. Therefore the purpose of this study was to assess job satisfaction among Shomal health center of Tehran personnel affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences. Materials and Methods: This cross- sectional study was a descriptive-analytical one. Shomal health center of Tehran personnel with at least six months of work experience participated in the study. Data were collected by demographic characteristics and the Minnesota Satisfaction questionnaire. Job satisfaction was categorized into six areas and five levels. Reliability of the questionnaire was confirmed through Chronbach’s alpha calculation. Statistical analysis was conducted using SPSS-18 software. Results: Two hundreds and Fifty-nine personnel participated in the study. The mean (SD) of overall satisfaction score was 50.1(12.3) from 100. The study showed that job satisfaction of financial facilities and welfare, educational facilities and job promotion, politics and policy management, quality of human relations, Job security and professional social status were 40%, 43.4%, 53.4%, 66.6%, 54.3% and 57.4%, respectively. Statistical analysis showed a significant relationship between gender and occupational field. Conclusion: Improving the physical conditions at workplace, increasing employee participation in decision-making, the relative increase in salary, Encouraging personnel, job promotion and intimate relationships between them can lead to increase job satisfaction among employees.