تحليل عوامل اجتماعي اقتصادي مؤثر بر سلامت روان در ايران

Analysis of Socio-economic Factors Influencing on Mental Health in Iran

زمينه و هدف: مطالعات نشان مي دهند طي سالهاي اخير اختلالات رواني در جوامع مختلف افزايش يافته است. با توجه به پيوستگي علوم انساني، بررسي توأم عوامل اقتصادي اجتماعي مي تواند توصيه هاي سياستي مهمي در بر داشته باشد. از اين رو اين پژوهش با هدف تعيين تأثير عوامل اجتماعي اقتصادي بر سلامت روان ايرانيان انجام شد. | روش و مواد: اين مطالعه با رهيافتي تحليلي توصيفي با استفاده از اطلاعات 30 استان ايران طي سال هاي 1386 تا 1390 و با رهيافتي تحليلي توصيفي انجام شد و تأثير محرك هاي اجتماعي و اقتصادي بر سلامت روان ايرانيان به تفكيك جنسيتي ارزيابي شد. تمام اطلاعات آماري از مركز آمار ايران استخراج شد. در اين مطالعه از نرخ خودكشي به عنوان شاخصي براي سلامت روان استفاده شد. رهيافت آماري استفاده شده، پانل تعميم يافته با اثرات ثابت و با در نظر گرفتن واريانس ناهمساني است. يافته ها: در اين مطالعه ضريب نرخ باسوادي مردان و زنان ايراني به ترتيب 0/019 و 0/092، نرخ شهري سازي 34/ 0 - و 0/11-، نرخ بيكاري 0/048 و 0/025، نابرابري درآمد 0/37 و 0/06، نرخ جرم و جنايت 0/081 و 0/067 و نرخ تورم 0/074 و 0/022 ارزيابي شد كه تمامي متغيرها به جز نرخ باسوادي مردان رابطه معني داري در سطح 1٪ بانرخ خودكشي داشتند. نتيجه گيري: نرخ بيكاري، جرم، تورم و نابرابري درآمد در استان ها، تأثير يكسان و معني داري بر نرخ خودكشي مردان و زنان ايراني داشتند. به طوري كه تأثير سه عامل اول منفي و عامل آخر مثبت ارزيابي شد و ساير عوامل (نرخ شهري سازي، طلاق و باسوادي) تأثيرات متضادي بر سلامت روان ايرانيان داشته اند. در اين مطالعه از نرخ خودكشي به عنوان شاخصي براي سلامت روان بهره گرفته شده است.

Background and Objective: Studies show that in recent years, mental disorders have increased in various communities. Because of continuity of social sciences, study of combined socioeconomic factors can lead to important policy recommendations. The purpose of this study was to determine the effect of socioeconomic factors on mental health of Iranian people. Materials and Methods: This analytical descriptive study was performed using data from 30 provinces of Iran from 2007 to 2011 and the effect of social and economic incentives on mental health of Iranian people was evaluated. All data were obtained from Statistical Center of Iran. In this study, the suicide rate was used as an indicator (proxy) of mental health. Generalized panel with fixed effects and taking into consideration the heteroscedasticity was used to estimate coefficients. Results: Coefficients for Iranian men and women are estimated and results are as follow: Enrolment rate 0.019 and -0.092, urbanization rate -0.34 and 0.11, unemployment rate 0.048 and 0.025, income inequality rate -0.37 and -0.06, crime rate 0.081 and 0.067 and inflation rate 0.074 and 0.022. All variables e men’s enrolment rate had significant relationship with suicide rates (P<0.01). Conclusion: Unemployment, crime and inflation rates and income inequality had significantly equal effect on suicide rate of men and women. The first three factors have negative and the fourth has positive effect and other factors (urbanization, divorce and enrolment rates) have distinguished effects.