پديدارشناختي تجارب زيسته دختران فراري ساكن كانون اصلاح و تربيت در مورد تجربيات ذهني

A Phenomenological Research of the Lived Experiences of Runaway Girls Who Live in Correction and Rehabilitation Center in Tehran about Subjective Experiences

زمينه و هدف: با توجه به رشد روز افزون فرار از خانه در دختران و پيامدهاي منفي اين پديده، بررسي عميق تر اين مسأله در ايران، حائز اهميت است. پژوهش حاضر با هدف تعيين پديدارشناختي تجارب زيسته دختران فراري ساكن اصلاح و تربيت در مورد تجارب ذهني آنها انجام شد. روش و مواد: در اين پژوهش، 12 دختر ساكن در كانون اصلاح و تربيت شهر تهران، به عنوان مشاركت كننده، توسط مصاحبه نيمه ساختاريافته بررسي شدند. پس از آن، داده هاي حاصل از مصاحبه با رويكرد پديدارشناسي تفسيري و با روش Van Manen، تحليل شدند. يافته ها: سه زير مضمون اصلي تحت عنوان در هم تنيدگي احساسات منفي، غير انسان انگاري، و هويت زنانگي بود. براي هر يك از اين زير مضمونها نيز، واحدهاي معنايي حمايت كننده از آن زير مضمون، در نظر گرفته شد. نتيجه گيري: مطالعه نشان داد، لازم است تا عواطف منفي تجربه شده توسط نوجوان، سردرگمي و بحران هويت وي، و حس تحقيري كه ناشي از مورد ناانسان انگاري واقع شدن در زمان اعمال خشونت توسط خانواده است، توسط آزمونهاي مناسب در مدارس، به عنوان عوامل خطر براي فرار مورد بررسي قرار گيرد تا بتوان با مداخله به هنگام، از فرارهاي انجام نشده، پيشگيري به عمل آورد.

Background and Objective: According to the high prevalence of running away from home by the teenager girls in Iran and the negative consequences of this issue in the society, this study aimed to investigate the phenomenon of running away from home by studying the lived experience about subjective experiences in girls who had been referred to correction and rehabilitation center in Tehran. Materials and Methods: 12 girls were chosen based on data saturation and they were interviewed by semi-structured interviews. The data were analyzed by interpretative phenomenology and Van Manen approach. Finally 5 main Themes were achieved. Results: The thematic analysis resulted in three sub-themes for subjective experiences including entanglement in negative emotions, being dehumanized, and feminine identity. Conclusion: The results emphasize the need for assessment of experiencing the negative emotions, being dehumanized, and identity crisis as the risk factors of running in teenagers to prevent the possibility of running away from home by teenagers.