تاثير كاربرد پاكلوبوترازول و بنزيل آمينوپورين در دو مرحله رشدي،‌ بر عملكرد و شكستن خواب ريزغده‌هاي سيب‌زميني

Effect of paclobutrazol and benzyl aminopurine application at two growth stages on yield and breaking dormancy of potato minitubers

با توجه به اهميت توليد و خواب ريزغده سيب زميني، پژوهشي به صورت فاكتوريل و در قالب طرح پايه بلوك­هاي كامل تصادفي با سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه فردوسي مشهد در سال 1392 اجرا شد. تيمارها شامل محلول پاشي تنظيم كننده­ها در دو مرحله رشد فيزيولوژيك (آغازش استولون و آغازش غده­ دهي) و سطوح تنظيم كننده رشد (شاهد، 100 و 200 ميلي­گرم در ليتر پاكلوبوترازول، 100 و 200 ميلي­گرم در ليتر بنزيل آمينوپورين) بودند. نتايج نشان داد كه تيمارهاي پاكلوبوترازول، صفات تعداد ريزغده در بوته، وزن ريزغده و طول و قطر ريزغده را به طور معني­ داري كاهش دادند. بنزيل آمينوپورين تأثير معني­ داري بر تيمارهاي ياد شده نداشت. همچنين، بين سطوح غلظت پاكلوبوترازول از نظر صفت عملكرد ريزغده تفاوت معني ­داري مشاهده نشد. كاربرد غلظت­هاي 100 و 200 ميلي­گرم در ليتر پاكلوبوترازول در هر دو مرحله آغازش استولون و غده ­دهي، به ­طور معني­ داري زمان رسيدن به 5، 10، 50 ، 90 و 95 درصد حداكثر جوانه‌زني ريزغده­ هاي سيب زميني را نسبت به شاهد افزايش داد و بيشترين تأثير آن بر صفات ياد شده در مرحله آغازش غده­ دهي بود. در مقابل، كاربرد تيمارهاي بنزيل آمينوپورين در مرحله آغازش غده ­دهي، تمامي صفات جوانه ­زني را به طور معني­ داري كاهش داد، ولي تفاوتي بين غلظت­هاي مختلف مشاهده نشد.

Due to production importance and potato minituber sleep, this research was carried out as factorial based on randomized complete blocks design with three replications at the Research Greenhouse of Ferdowsi University of Mashhad, Iran, in 2013. Treatments included foliar application of growth regulators at two physiological growth stages (stolen initiation and tuber initiation) and growth regulator level (control, 100 and 200 mg/L paclobutrazol, 100 and 200 mg/L benzyl aminopurine). Results showed that paclobutrazol treatments significantly reduced number of minitubers per plant, minituber weight, and length and diameter of minituber. Benzyl aminopurine didn’t have significant effect on the mentioned traits. Also, the difference between paclobutrazol concentration levels in term of minituber yield was not significant. Application of 100 and 200 mg/L paclobutrazol at both the stolen and tuber initiation stages increased time of reaching the 5, 10, 50, 90 and 95% of maximum germination of potato minitubers, as compared to control, and most of this effect was at tuber initiation stage. In contrast, application of benzyl aminopurine treatments at tuber initiation stage reduced all germination traits significantly; but there was no difference between different concentrations