مقايسه عملكرد تحصيلي و شادكامي در دانشجويان دختر با سطح فعاليت بدني كم، متوسط و شديد

Comparison of academic performance and happiness in female students with low, moderate and high levels of physical activity

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقايسه عملكرد تحصيلي و شادكامي در دانشجويان با سطح فعاليت بدني كم، متوسط و شديد مي‌باشد. روش كار: روش پژوهش توصيفي، از نوع علي مقايسه‌اي بود. جامعه پژوهش كليه دانشجويان دختر دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايذه كه در سال تحصيلي 96-95 مشغول به تحصيل بودند و تعداد 100 نفر به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه سطح فعاليت بدني بك بود و از معدل تحصيلي‌ترم گذشته دانشجويان به عنوان نمره عملكرد تحصيلي استفاده شد و به منظور سنجش نمره شادكامي از پرسشنامه شادكامي آكسفورد (OHI) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌هاي گردآوري شده از نرم افزار SPSS-17 و از آزمون تحليل واريانس يكطرفه استفاده گرديد و همچنين به منظور مقايسه گروه‌ها از آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. يافته‌ها: عملكرد تحصيلي و شادكامي دانشجويان دختر با سطح فعاليت بدني كم، متوسط و شديد به صورت معني داري متفاوت است (0/05 > P). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش دانشجوياني كه سطح فعاليت بدني بالاتري داشتند نمره شادكامي و عملكرد تحصيلي بالاتري نشان دادند. لذا اين پژوهش استفاده از برنامه‌هاي ورزشي را به منظور ارتقا شادكامي و بهبود عملكرد تحصيلي دانشجويان پيشنهاد مي‌كند.

Introduction: The purpose of this study was to compare the academic performance and happiness of students with low, moderate and high levels of physical activity. Methods: The research method was descriptive and of causal type comparative. The research population was all female students of Islamic Azad University, Izeh Branch, who were studying in the academic year of 1996-96. 100 people were selected by simple random sampling. Physical activity level data were collected through Beck's physical activity questionnaire and the grade of academic achievement was used for the past semester. Students were evaluated using the Oxford Happiness Inventory (OHI) to measure their happiness score. To analyze the data Data were analyzed using one-way ANOVA using SPSS software. Turkey’s post hoc test was used to compare the groups. Results: Findings showed that physical activity level has a significant effect on academic performance and happiness of female students. (P < 0.05). Conclusions: Thus, students with higher physical activity levels showed higher happiness and higher academic performance.