اثربخشي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي و هيجاني بر بهبود روابط بين فردي دانش‌آموزان

The Effectiveness of training Social and Emotional Skills on Improving Interpersonal Relationships among Students

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي و هيجاني بر بهبود روابط بين‌فردي در دانش‌آموزان بود. روش كار: طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر كليبر در سال تحصيلي 97-1396 بودند كه از اين جامعه، تعداد 44 دانش‌آموز در دو گروه آزمايش (22 دانش‌آموز) و كنترل (22 دانش‌آموز) به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابتدا از بين مدارس شهر كليبر تعداد يك مدرسه متوسطه به صورت تصادفي انتخاب شد. در مرحله بعد از آن مدرسه، دو كلاس دوره دوم متوسطه به صورت تصادفي انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. به اين صورت كه ابتدا پرسشنامه روابط بين‌فردي به عنوان پيش‌آزمون استفاده شد و بعد براي گروه آزمايشي مهارت‌هاي اجتماعي و هيجاني آموزش داده شد و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. بعد از اجراي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي و هيجاني دوباره پرسشنامه روابط بين‌فردي بر روي دانش‌آموزان مورد بررسي قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش از پرسشنامه دشواري در روابط بين‌فردي و بسته آموزشي مهارت‌هاي اجتماعي و هيجاني استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با آزمون آماري تحليل كواريانس چندمتغيره انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي اجتماعي و هيجاني، بر روابط بين‌فردي دانش‌آموزان تأثير دارد و باعث كاهش مشكلات بين‌فردي در دانش‌آموزان مي‌گردد. نتيجه‌گيري: بنابراين آموزش مهارت‌هاي اجتماعي و هيجاني بر كاهش مشكلات بين‌فردي در دانش‌آموزان پيشنهاد مي‌گردد.

Introduction: Investigate the effectiveness of training social and emotional skills on improving interpersonal relationships among students Methods: A quasi-experimental design was a pre-test, post-test and control group. The statistical population of this study was all students of Secondary School in Kaleybar in the academic year of 2017-2018. From this community, 44 students in two groups of experimental (22 students) and control (22 students) were selected by cluster sampling method. They were selected as multi-stage. At first, a high school was selected randomly from among the schools in Kaleybar. In the second stage of the school, two classes of secondary school were randomly selected and examined. The interpersonal relationship questionnaire was first used as a pretest and then the experimental group received social and emotional skills and the control group received no intervention. After performing social and emotional skills training, again the interpersonal relationship questionnaire was studied on students. To analyze the data, a difficult questionnaire was used in the interpersonal relationships and educational package of social and emotional skills. Data analysis was performed by multivariate analysis of covariance. Results: The results of this study showed that social and emotional skills training influences the interpersonal relationships of students and reduces interpersonal problems in students. Conclusions: Therefore, teaching social skills and emotional skills on reducing interpersonal problems in students is recommended.